Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

η Συρία ΔΕΝ έχει δικτατορία κ. Μηλιέ



πληροφορούμαι από το φιλικό μπλογκ Sibilla ότι ο κ. Γ. Μηλιός υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στην εκπομπή του Γ. Παπαδάκη στον ΑΝΤ1, δήλωσε ότι: είναι κατά της επέμβασης στη Συρία (πως αλλιώς θα δικαιολογήσει τον "αντι-ιμπεριαλισμό" του κόμματός του) αλλά η "Συρία έχει δικτατορία".

  λοιπόν,
η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας έχει κυβέρνηση που προήλθε από εκλογές στις 7 του Μάη του 2012. συγκεκριμένα: από τις εκλογές προήλθαν 2 συνασπισμοί, δηλαδή: ο κυβερνητικός, το  Εθνικό Προοδευτικό Μέτωπο (al-jabha al-waTaniyyah at-taqaddumiyyah) με 168 έδρες και ο αντιπολιτευόμενος, το Λαϊκό Μέτωπο για την Αλλαγή και την Απελευθέρωση, με 5 έδρες. επίσης ανεξάρτητοι πήραν 77 έδρες. αντιγράφω από τη Βικιπαιδεία:

Συμβούλιο του Λαού της Συρίας, 7 Μαΐου 2012
Κόμματα Ψήφοι % Έδρες Έδρες εντός
Εθνικό Προοδευτικό Μέτωπο (al-jabha al-waTaniyyah at-taqaddumiyyah)

168
  • Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ (Hizb al-ba'th al-'arabi al-ishtiraki)
134
  • Ενωτικοί Σοσιαλιστές (al-wahdawiyyun al-ishtirakiyyun)
18
  • Συριακό Κομουνιστικό Κόμμα (al-Hizb ash-shuyu'i as-suri, σκέλος Χαλίντ Μπακντάς)
8
3
  • Κίνημα Εθνική Υπόσχεση (Harakat al-'ahd al-waTani)
3
  • Αραβική Σοσιαλιστική Ένωση (al-ittiHad al-ishtiraki al-'arabi)
2
Λαϊκό Μέτωπο για την Αλλαγή και την Απελευθέρωση

5
  • Συριακό Σοσιαλιστικό Εθνικιστικό Κόμμα (al-Hizb as-suri al-qawmi al-ijtima'i)
4
  • Κόμμα Θέληση του Λαού
1
ανεξάρτητοι


77
Σύνολο
250

 επίσης:   Από το 2012 πρωθυπουργός είναι ο Γουαέλ Ναντέρ αλ Χαλκί.

 Προεδρικές εκλογές 2007

 Ο Πρόεδρος Άσαντ επανεξελέγη το Μάιο του 2007 σε δημοψήφισμα. Το 97,6% των ψηφισάντων στήριξε τον ηγέτη.

 Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.

ας μας πουν ποιος είναι ο δικτάτοράς της. ο με δημοψήφισμα εκλεγμένος πρόεδρός της Μπασάρ αλ Ασάντ;

 επίσης: στη Συρία είναι κατοχυρωμένη συνταγματικά η ανεξιθρησκεία. δεν υπάρχει επίσημη θρησκεία του κράτους.

 που την είδε ο κ. Μηλιός την δικτατορία; 

 το ότι ο πρόεδρος της "χώρας του Ρούζβελ", ο "διάδοχος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ" την θέλει δικτατορία για τους δικούς του λόγους δεν σημαίνει ότι είναι κιόλας. ας μην ευθυγραμμίζεται τόσο πολύ η αξιωματική αντιπολίτευση με δαύτον. δεν θα χάσει δα και την "συμπάθεια" του Μπρούκινγς Ίνστιτουτ!

 κι αν ψάχνει για δικτάτορες να πάει τους βρει στους διάφορους φασιστοκελεμπίες της Αραβικής Χερσονήσου που στηρίζουν την εισβολή των μισθοφόρων στη Συρία, αυτoύς που οι δικοί του αποκαλούν "εξεγερμένους". να πάει να τον βρει στον προηγούμενα αναφερθέντα "διάδοχο"- πιόνι της Wall Street, κ. Ομπάμια. μετά είμαστε εμείς οι κακοί που τους προσάπτουμε τον χαρακτηρισμό του αμερικανόφιλου......


Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

από τη Βοσνία στη Συρία: προκαλώντας εισβολές με προβοκάτσιες

φωτο: ο καθηγητής  Ola Tunander ένας από τους ομιλητές στο ”Nordic Peace Talks”

Από τις 9 έως τις 11 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε συνέδριο με τίτλο  "Σκανδιναβικές ειρηνευτικές συνομιλίες" (Nordic Peace Talks)  στη Σουηδική πόλη της Ντέγκερφορς. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν πολλές οργανώσεις και ακτιβιστές από τη Σουηδία, τη Νορβηγία και τη Δανία.  Μία από τις παριστάμενες οργανώσεις ήταν η Justitia Pax Veritas, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που εδρεύει στη Στοκχόλμη, η οποία ασχολείται με θέματα που σχετίζονται με τις συγκρούσεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Κατά τη διάρκεια του τριήμερου συνεδρίου υπήρξε μια σειρά διαλέξεων που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, την υφέρπουσα δυνατότητα μιας Σουηδικής ένταξης στο ΝΑΤΟ, τη σημερινή προπαγάνδα για τον πόλεμο στη Συρία, τη νομιμοποίηση των στρατιωτικών επεμβάσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ από το δόγμα της R2P (Responsibility to Protect).

Κατά τη συνεδρίαση των Σκανδιναβών ακτιβιστών της ειρήνης, ένας από τους ομιλητές ήταν ο καθηγητής Ola Tunander από το Peace Research Institute του Όσλο. Κατά τη διάρκεια της διάλεξης "Μετά από τη Λιβύη - Συρία και τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ", ο Tunander συνέκρινε την προπαγάνδα για τη Λιβύη και τη Συρία με εκείνη του πολέμου για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.

Ο Νορβηγός καθηγητής με τους στενούς δεσμούς με το ΝΑΤΟ, μίλησε για τον βομβαρδισμό της αγοράς Markale στο Σεράγεβο, για τον οποίο οι Σερβοβόσνιοι είχαν κατηγορηθεί και ο Σερβοβόσνιος στρατηγός Στανισλάβ Γκάλιτς καταδικάστηκε από το δικαστήριο της Χάγης. Ο καθηγητής ανέφερε πολλαπλές πηγές - έναν εκπρόσωπο του προσωπικού Κρίσεων του ΝΑΤΟ, τον Πρόεδρο της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ Vigleik Eide και μετέπειτα υπουργούς Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Νορβηγίας - οι οποίοι είχαν ανακοινώσει το συμπέρασμα της έρευνας που είχε διεξάγει το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με την οποία «η βοσνιακή πλευρά », όπως αποκάλεσε τις δυνάμεις υπό τον έλεγχο του Αλία Ιζετμπέγκοβιτς, ήταν υπεύθυνοι για το περιστατικό.

"Όλοι είπαν ότι το συμπέρασμα του ΝΑΤΟ ήταν ότι ήταν μια επίθεση των Βοσνίων εναντίον του πληθυσμού τους. Αλλά αυτό δεν ανακοινώθηκε ποτέ δημοσίως. Και μοιάζει να είναι σύνηθες, π.χ., πριν από τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, να εκτελούνται οι κατά τα λεγόμενα «ψευδούς σημαίας επιχειρήσεις", δηλαδή επιθέσεις απάτες σε βάρος του ίδιου τους του λαού, προκειμένου να νομιμοποιήσει τις στρατιωτικές επεμβάσεις, δήλωσε ο Tunander.

Οι "Σκανδιναβικές ειρηνευτικές συνομιλίες" διεξήχθησαν για πρώτη φορά πέρυσι, επίσης στο Ντέγκερφορς. Το φετινό συνέδριο έληξε με την ανακοίνωση της διαδήλωσης στη Στοκχόλμη στις 4 Σεπτεμβρίου υπό τη σημαία του «Όχι στον Μεγάλο Αδελφό Ομπάμα», με την ευκαιρία της επικείμενης επίσκεψης του Προέδρου των ΗΠΑ στη Σουηδία.

πηγή: Global Research

υπερκατανάλωση, άνθρωποι-κτήνη-ρομπότ

το 6 λεπτών βιντεάκι είναι απόσπασμα από την ταινία Samsara. η λέξη είναι θιβετιανή και σημαίνει 'τροχός της ζωής'

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Η Αίγυπτος στο δρόμο της Συρίας;



Toυ Τάκη Φωτόπουλου

Στις αρχές του 2011, η Τυνησία μαζί με την Αίγυπτο ήταν τα ‘εναρκτήρια λακτίσματα’ σε μια διαδικασία που τα ΜΜΕ της υπερεθνικής ελίτ (Υ/Ε) ονόμασαν κατ’ ευφημισμό Αραβική «Άνοιξη»––η οποία αποδείχθηκε τελικά άγριος χειμώνας. Μια διαδικασία, η οποία αποτέλεσε μάλιστα έναυσμα για να ξεκινήσουν και τα «κινήματα» των πλατειών, (Ισπανία, Ελλάδα κ.λπ.), και, στη συνέχεια, τα αντίστοιχα «κινήματα» κατάληψης (ΗΠΑ, Βρετανία) που κατέληξαν στις μαζικές διαδηλώσεις της Τουρκίας και Βραζιλίας. Όμως, μέσα σε δυόμισι χρόνια, ολόκληρο το δήθεν «κίνημα» αυτό, οδηγήθηκε στη χρεοκοπία. Πράγμα, βέβαια, αναμενόμενο εφόσον οι κινητοποιήσεις αυτές δεν είχαν καν ενιαία αιτήματα, γεγονός που εξέφραζε την ανομοιογενή κοινωνική τους σύνθεση: από τα λαϊκά στρώματα--κύρια θύματα της παγκοσμιοποίησης-- που απαιτούσαν την ικανοποίηση βασικών αναγκών, μέχρι τα μεσαία κοινωνικά στρώματα που απαιτούσαν διαφάνεια, περισσότερη «δημοκρατία» κ.λπ.. Εντούτοις, στις σημερινές συνθήκες που έχει επιβάλλει παντού η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, όπως έχω γράψει επανειλημμένα, μόνο «λαϊκά μέτωπα για τον 21ο αιώνα» που θα απαιτούσαν κοινωνική αλλά και εθνική απελευθέρωση, με βάση συγκροτημένα προγράμματα και στόχους ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον καταλύτη για ριζικές κοινωνικές αλλαγές. Δηλαδή, αλλαγές που θα οδηγούσαν στη ρήξη με την παγκοσμιοποίηση και την οικονομική και πολιτική αυτοδυναμία των λαών, σε ένα νέο πραγματικό διεθνισμό, «από τα κάτω».

Οι εξεγέρσεις, επομένως, στις χώρες της Αραβικής «Άνοιξης» (Τυνησία, Αίγυπτος, Λιβύη, Συρία), είχαν συνήθως όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, αλλά με ένα επί πλέον κρίσιμο χαρακτηριστικό: ότι σε μεγάλο βαθμό ήταν προσχεδιασμένες από την Υ/Ε. Όχι με την έννοια βέβαια ότι τα εκατομμύρια που κατέβηκαν στους δρόμους της Αιγύπτου και της Τυνησίας το έκαναν με ...εντολές των μυστικών υπηρεσιών της Υ/Ε, αλλά με την έννοια ότι η «νεολαία του Facebook» και οι ελεγχόμενες από την ίδια ελίτ ΜΚΟ έπαιξαν τον ρόλο καταλύτη για τις κοινωνικές εκρήξεις που σημειώθηκαν στον επιλεγέντα από την ίδια ελίτ χρόνο. Και αυτό, γιατί οι χώρες αυτές ήταν γνωστά ηφαίστεια έτοιμα να εκραγούν, μετά από δεκαετίες άγριας καταπίεσης σε συνδυασμό με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επέβαλε η ενσωμάτωσή τους στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης..

Ο στόχος της Υ/Ε ήταν διπλός. Πρώτον, η αντικατάσταση των χρεοκοπημένων πελατειακών καθεστώτων στη Τυνησία και την Αίγυπτο από ένα είδος Ισλαμικού «εκδημοκρατισμού», στον οποίον πρωταγωνιστικό ρόλο θα έπαιζαν τα συντηρητικότερα στρώματα του πολιτικού Ισλάμ, με επί κεφαλής την γνωστή αντιδραστική οργάνωση Μουσουλμανική Αδελφότητα, στην άνδρωση της οποίας είχε παίξει αποφασιστικό ρόλο, ήδη από τον Μεσοπόλεμο, η δυτική αποικιοκρατία, με στόχο τα εθνικοαπελευθερωτικά και σοσιαλιστικά κινήματα στον Αραβικό κόσμο. Δεύτερον, η πολιτική και στρατιωτική «περικύκλωση» της Λιβύης και της Συρίας, με στόχο την συντριβή των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων που στήριζαν τα μη πελατειακά καθεστώτα στις χώρες αυτές, το Μπααθικό καθεστώς στη Συρία και το Γκανταφικό καθεστώς στη Λιβύη.

Αυτή η αριστοτεχνικά στημένη «επιχείρηση», με την αποφασιστική βοήθεια των ελεγχόμενων διεθνών ΜΜΕ, αλλά και της εκφυλισμένης «Αριστεράς», κατάφερε να αποπροσανατολίσει εντελώς την διεθνή κοινή γνώμη, με αποτέλεσμα ότι δεν οργανώθηκε η παραμικρή μαζική κινητοποίηση ενάντια στις σφαγές στη Λιβύη και τη Συρία. Και, μέχρι πριν λίγους μήνες είχε σημαντική επιτυχία. Έτσι, μετά από την οργανωμένη ψευδό-εξέγερση στη Λιβύη, ανετράπη το εκεί εθνικοαπελευθερωτικό καθεστώς. Παράλληλα, στη Τυνησία και την Αίγυπτο εγκαταστάθηκαν πελατειακά καθεστώτα της Υ/Ε, με επί κεφαλής την Μουσουλμανική Αδελφότητα, που συνέχιζαν να εφαρμόζουν «κανονικά» τις πολιτικές που επέβαλε η ενσωμάτωσή τους στη Νέα Τάξη. Στη Συρία, όμως, η ανάλογη με τη Λιβύη ψευδό-εξέγερση συγκαλύφθηκε κάτω από ένα ψευδό-εμφύλιο πόλεμο, όπου η ντόπια Μουσουλμανική Αδελφότητα, μαζί με τους εισαγόμενους τζιχάντις της Αλ Κάιντα (που σήμερα ενδιαφέρεται μόνο για την εγκαθίδρυση χαλιφάτων!) και των μισθοφόρων των εγκληματικών καθεστώτων του Κόλπου, διεξάγουν την πιο εκτεταμένη ποτέ τρομοκρατική εκστρατεία, ενάντια στο λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα που στηρίζει το Μπααθικό καθεστώς.

Όμως, η γιγάντια αυτή επιχείρηση άρχισε να αποτυγχάνει όταν τα λαϊκά στρώματα στις μεγάλες πόλεις της Αιγύπτου (σε αντίθεση με τα εξαθλιωμένα στρώματα στις επαρχίες όπου βασιλεύει ακόμη η αγραμματοσύνη) κατάλαβαν τον ρόλο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και στράφηκαν εναντίον της, με αποτέλεσμα τις μαζικές διαδηλώσεις του περασμένου μήνα, που σήμαιναν ότι αυτή είχε χάσει και την οριακή πλειοψηφία που είχε κερδίσει στις τελευταίες εκλογές. Μολονότι σε αυτές τις διαδηλώσεις πάλι συμμετείχαν και μεσαία στρώματα που υποστήριζαν τα όργανα της Υ/Ε, όπως τον Ελ Μπαραντέι, τα αυθόρμητα αιτήματα από κάτω δεν ήταν απλώς τα αποπροσανατολιστικά αιτήματα «να φύγει ο δικτάτορας» (Μουμπάρακ, Μόρσι) αλλά έφθαναν μέχρι να ζητούν κάποιο νέο είδος Νασσερισμού για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Το ερώτημα επομένως που μπαίνει σήμερα είναι: μήπως οι ελεύθεροι σκοπευτές που, σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, πρωταγωνίστησαν στη σφαγή στο Κάιρο με πάνω από 600(;) νεκρούς, είναι ανάλογοι των ελεύθερων σκοπευτών που ξεκίνησαν τον «εμφύλιο» στη Συρία (δηλαδή μισθοφόροι του Κόλπου, τζιχάντις κ.λπ.) με στόχο ένα νέο εμφύλιο στα πρότυπα του Συριακού, αυτή τη φορά στην Αίγυπτο;
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (18 Αυγούστου 2013)
πηγή sibilla

Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

οι ΗΠΑ στοχεύουν στην αποσταθεροποίηση της Αιγύπτου και ενδεχομένως στην καταστροφή της


 του Dr. Kevin Barrett
 πηγή Press TV
έχουν οι ΗΠΑ βάλει στόχο την αποσταθεροποίηση και καταστροφή της Αιγύπτου;

ο πρόσφατος διορισμός του διοργανωτή ομάδων θανάτου  Robert Ford ως πρέσβη των ΗΠΑ στην Αίγυπτο, αυτό καταδεικνύει.

ο διορισμός του Ford στέλνει ένα σαφές μήνυμα: οι αμερικανοί πολιτικοί θέλουν να καταστρέψουν την Αίγυπτο με τον ίδιο τρόπο που κατέστρεψαν το Ιράκ και τη Συρία - με τη χρήση τάγματων θανάτου και false-flag (ψεύτικη ταυτότητα - προβοκάτσια) τρομοκρατία για να υποκινήσουν εμφύλιο πόλεμο.

σύμφωνα με τον  καθηγητή Διεθνών Σπουδών Michel Chossudovsky, ο Robert Ford συνεργάστηκε με τον διαβόητο εγκληματία πολέμου John Negroponte για να εφαρμόσει την «επιλογή Σαλβαδόρ» στο Ιράκ το 2004. ο Chossudovsky γράφει: η 'Σαλβαδόρ επιλογή' είναι ένα τρομοκρατικό μοντέλο των μαζικών δολοφονιών από τάγματα θανάτου με τη χορηγία των ΗΠΑ. εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στο Ελ Σαλβαδόρ (από Negroponte) στο απόγειο της αντίστασης κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, με αποτέλεσμα κατ 'εκτίμηση 75.000 θάνατοι".

η Αίγυπτος σήμερα, όπως και το Ελ Σαλβαδόρ του 1980, βιώνει μια ακμή της αντίστασης ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία. και η στρατιωτική δικτατορία της Αιγύπτου (όπως η χούντα του 1980 του Ελ Σαλβαδόρ), έχει ήδη καταφύγει στη μαζική δολοφονία αντικυβερνητικών ακτιβιστών. ο Ρόμπερτ Φορντ, ένας ειδικός στην οργάνωση πολιτικών μαζικών δολοφονιών, θα βοηθήσει το αιγυπτιακό καθεστώς στη  σφαγή χιλιάδων ειρηνικών διαδηλωτών;

όχι, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα

στο παρελθόν, η κυβέρνηση των ΗΠΑ βοήθησε ευθέως δικτάτορες στη μαζική δολοφονία δικών των ανθρώπων. το 1965 στην Ινδονησία, για παράδειγμα, η CIA έλεγχε τάγματα θανάτου που δολοφόνησαν περίπου ένα εκατομμύριο αντιπάλους του καθεστώτος Σουχάρτο. η CIA συνέλεξε τα ονόματα των υποψήφιων θυμάτων, εκπαίδευσε τα τάγματα θανάτου, και  τους εξαπέλυσε. τα περισσότερα από τα εκατομμύρια ανθρώπων που δολοφονήθηκαν από τα τάγματα θανάτου της CIA, είχαν βασανιστεί βάναυσα πριν από τη θανάτωσή τους. (η CIA, φυσικά, δίδαξε στους βασανιστές τις διαβολικές τεχνικές της - όπως έχει κάνει σε δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και του Μαρόκου, όπου έκανα τη διδακτορική μου έρευνα και συνάντησα έναν ξεσχολισμένο από τη CIA βασανιστή.)

 σήμερα, οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται περισσότερο για την καταστροφή χωρών της Μέσης Ανατολής σε σχέση με την ενδυνάμωση δικτατόρων της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. γι 'αυτό έχει εκλεπτυσμένη χρήση των ταγμάτων θανάτου.  αντί απλά να δολοφονούν αντικυβερνητικούς ακτιβιστές για να στηρίξουν έναν αμερικανόφιλο δικτάτορα-μαριονέτα, οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν πλέον τάγματα θανάτου και στις δύο πλευρές της πολιτικο-θρησκευτικής σέχτας. ο σκοπός: δημιουργήστε ένα εμφύλιο πόλεμο για να αποδυναμωθεί το έθνος-στόχος.

αυτή είναι η "επιλογή Σαλβαδόρ" του Robert Ford που ολοκληρώθηκε στο Ιράκ το 2004-2006. και είναι επίσης αυτή η "επιλογή Σαλβαδόρ ΙΙ» του Ford που πραγματοποιείται στη Συρία από το 2011.

το 2004, η ιρακινή αντίσταση νίκησε τους Αμερικανούς εισβολείς. έτσι, ο Ford και ο Negroponte χρησιμοποίησαν τάγματα θανάτου και false-flag τρομοκρατία για να ενεργοποιήσουν τις διάφορες φατρίες της αντίστασης εναντίον των άλλων. δημιούργησαν υπό την αιγίδα των ΗΠΑ την "Αλ Κάιντα", τις μονάδες ταγμάτων θανάτου για να επιτεθούν βάναυσα και αδιακρίτως σε Σηίτες θύματα. και ενθάρρυναν (και κατασκεύασαν σε ορισμένες περιπτώσεις) αντίποινα Σηιτών - με την ελπίδα ότι θα αποξενώσουν τη μεγαλύτερη σουνιτική κοινότητα και να την οδηγήσουν σε εμφύλιο πόλεμο.

η Αμερικανική ομάδα της "συνταγής Σαλβαδόρ"  ήταν υπεύθυνη για πολλές, αν όχι τις περισσότερες από τις «επιθέσεις αυτοκτονίας» με στόχο Ιρακινούς αμάχους κατά τη διάρκεια των ετών αυτών.  πλήρωναν έναν Ιρακινό να οδηγήσει ένα φορτηγό σε μια αγορά ή τζαμί, να παρκάρει, και να περιμένει περαιτέρω οδηγίες. το όχημα στη συνέχεια θα ανατιναζόταν με τηλεχειρισμό, και ο ιρακινός θα αποκαλείτο μετά θάνατον ένας "καμικάζι".

ο Ford και ο Negroponte χρησιμοποίησαν Βρετανικές, καθώς και Αμερικανικές  προβοκατόρικες μονάδες τρόμου για μερικές από τις βρώμικες δουλειές τους. μία από αυτές τις μονάδες, που την συνέστησαν δύο Βρετανοί αξιωματικοί των Ειδικών Δυνάμεων ντυμένοι ως Ιρακινοί, συνελήφθη από την ιρακινή αστυνομία στη Βασόρα στις 19 Σεπτεμβρίου, το 2005. οι Βρετανοί  βομβάρδιζαν τζαμιά και αγορές και για τις επιθέσεις κατηγορούνταν "Ιρακινοί σεχταριστές". όταν οι δύο συγκεκαλυμμένοι Βρετανοί στρατιώτες συνελήφθησαν, το αυτοκίνητό τους ήταν γεμάτο από όπλα και βόμβες. τη μέρα μετά τη σύλληψή τους, ο βρετανικός στρατός κατέστρεψε την φυλακή στη Βασόρα, χρησιμοποιώντας τανκς για να γκρεμίσει τα τείχη, προκειμένου να ανακτήσει τους δύο false-flag τρομοκράτες τους, και να τους προστατεύσει από τη δίκη που θα απεκάλυπτε τα εγκλήματα του Ford, του Negroponte, και της βρετανικής τους ομάδας τρόμου στη Βασόρα. 

ίσως η πιο διαβόητη  false-flag επίθεσητων ΗΠΑ στο Ιράκ - προφανώς προγραμματισμένη από Ford και Negroponte - ήταν ο βομβαρδισμός του "Χρυσού Θόλου", τεμένους του αλ-Ασκάρι στη Σαμάρα στις 22 Φεβρουαρίου του 2006. μάρτυρες στη γειτονιά ανέφεραν ότι πριν από την βομβιστική επίθεση, δυνάμεις των ΗΠΑ απέκλεισαν το τζαμί και πήραν τον έλεγχο του. δεν υπήρχε απολύτως καμία αμφιβολία στο μυαλό κανενός ότι ο βομβαρδισμός έγινε από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, οι οποίοι είχαν τον πλήρη έλεγχο του περιφραγμένου τζαμιού, όταν οι βόμβες εξερράγησαν. φυσικά, γι' αυτήν  την επίθεση των ΗΠΑ είχε κατηγορηθεί η «Αλ Κάιντα».

το αποτέλεσμα των τρομοκρατικών επιχειρήσεων  των Ford και Negroponte ήταν ο εμφύλιος πόλεμος στο Ιράκ που μαίνεται ακόμη και σήμερα

η καταστροφή του Ιράκ από τα τάγματα θανάτου και την δήθεν τρομοκρατία ήταν τόσο επιτυχής που ο Ford είχε αποσταλεί στη Συρία για να κάνει το ίδιο πράγμα. το 2011, ο Ford έγινε Πρέσβης στη Συρία - και ξαφνικά ένα κύμα βίας, δημιούργησε το ίδιο είδος εμφυλίου πολέμου που εξακολουθεί να μαίνεται στο Ιράκ.

ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ έχει καθυστερημένα συνειδητοποιήσει ότι η βία στη χώρα του δημιουργήθηκε από τους false-flag τρομοκράτες. αυτό που συνέβη ήταν το εξής: τάγματα θανάτου του Ford, που αποτελούνταν από καλά εκπαιδευμένους επαγγελματίες δολοφόνους, στηθήκαν σε στέγες σπιτιών κατά τη διάρκεια ΗΠΑ-υποκινούμενων αντι-Assad διαδηλώσεων. σε μια καθορισμένη στιγμή, οι ελεύθεροι σκοπευτές αρχίσαν να πυροβολούν. μερικοί από τους ελεύθερους σκοπευτές μπόρεσαν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι ήταν Σύριοι στρατιώτες που πυροβολούσαν τους διαδηλωτές. άλλοι, σε διαφορετική ταράτσα, μπόρεσαν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι ήταν διαδηλωτές που πυροβολούσαν τους στρατιώτες.

σύντομα αντι-Ασάντ και φιλο-Ασάντ αντάλλασαν πυρά

θα οργανώσει την ίδια αναταραχή και στην Αίγυπτο ο Ford;

με βάση τη δράση του στο Ιράκ και τη Συρία, να τι θα πρέπει να περιμένουμε: ο Ford και η ομάδα του, των από ΗΠΑ διοργανωτών ταγμάτων θανάτου και false-flag τρομοκρατίας εμπειρογνωμώνων (συμπεριλαμβανομένων ενδεχομένως και μερικών από τους ανθρώπους που ανατίναξαν το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου) θα δημιουργήσουν πυροβολισμούς και οι βομβιστικές επιθέσεις για να κατηγορήσουν "ριζοσπάστες ισλαμιστές". θα ενθαρρύνει στη συνέχεια την αιγυπτιακή χούντα για  συλλήψεις, βασανιστήρια και δολοφονίες ακόμη περισσοτέρων ειρηνικών διαδηλωτών από όσες έχει ήδη. δεδομένου ότι η αιγυπτιακή στρατιωτική χούντα είναι βασικά μια αμερικανική πολιτοφυλακή, που δημιουργήθηκε και συντηρείται από τα δισεκατομμύρια των δολαρίων της υποστήριξης των ΗΠΑ, ο δικτάτορας μαριονέτα ελ-Σίσι θα πρέπει να ακολουθήσει αμερικανικές εντολές ... και να βυθίσει τη χώρα του σε εμφύλιο πόλεμο.

θέλουν οι ΗΠΑ  πραγματικά να καταστρέψουν την Αίγυπτο όπως κατέστρεψαν το Ιράκ και τη Συρία;

προφανώς, ναι. αξίζει να σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ μηχανορράφισαν κρυφά την ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου Morsi, εν μέρει επειδή ο Morsi είχε εκφραστεί έντονα κατά του σχεδίου της Αιθιοπίας να κατασκευάσει φράγμα στο Νείλο, να κλέψει από την ύδρευση της Αιγύπτου, και να καταδικάσει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Αιγύπτου σε αργό θάνατο.

συμπερασματικά: οι ΗΠΑ, μέσω της Αιθιοπικής μαριονέτας τους, σχεδιάζουν μια γενοκτονία που θα σκοτώσει δεκάδες εκατομμύρια Αιγυπτίων. και αν κάποιος Αιγύπτιος ηγέτης προσπαθεί να το σταματήσει, όπως σχεδίασε ο Morsi, αυτός θα πρέπει να εξαλειφθεί.

γιατί οι ΗΠΑ αισθάνονται την ανάγκη να καταστρέψουν χώρες της Μέσης Ανατολής; για ειρωνία, δεν είναι καν για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. πρόκειται για το "σχέδιο Oded Yinon" του Ισραήλ να εξολεθρεύει τους γείτονες του και να εκμεταλλευτεί όλες τις εκτάσεις μεταξύ του Νείλου και του Ευφράτη για το Μεγάλο Ισραήλ. γι 'αυτό, όπως στρατηγός Wesley Clark αποκάλυψε, το Ισραήλ ανέλαβε τις ΗΠΑ μέσω του 11/9 πραξικοπήματος - με ένα σχέδιο για να καταστρέψει "επτά χώρες σε πέντε χρόνια" στην υπηρεσία του "Clean Break" εγγράφου του Νετανιάχου, που είναι ανανέωση του σχεδίου Oded Yinon να καταστρέψει τη Μέση Ανατολή για το Ισραήλ.

υπάρχει μόνο ένας τρόπος αντίστασης σε αυτή την επικείμενη γενοκτονία.
όλοι οι λαοί της Μέσης Ανατολής, ανεξάρτητα από θρησκεία ή εθνικότητα, πρέπει να ενωθούν και να αντισταθούν στην στηριζόμενη από τον Σιωνισμό καταστροφή των εδαφών τους.





Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

όμορφο Αφγανιστάν .... χωρίς λόγια

Afghanistan – touch down in flight from Augustin Pictures on Vimeo.

μια τόσο παρεξηγημένη και δυσφημισμένη χώρα .......
άλλωστε πως αλλιώς  να δικαιολογηθεί η εισβολή και κατοχή της......
υπέροχες εικόνες

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

το Ιράν προειδοποιεί για σκευωρίες για να βυθιστεί η περιοχή σε εμφυλίους πολέμους


ο Χαμενεΐ προειδοποιεί για ξένες σκευωρίες για να βυθιστούν οι χώρες  της περιοχής σε εμφυλίους πολέμους. σημαντική αύξηση της υποστήριξης της Σαουδαραβίας στην τρομοκρατία στην Αίγυπτο και το Ιράκ.

Christof Lehmann (nsnbc)
 - ο επικεφαλής του κράτους του Ιράν  και ηγέτης της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν, Αγιατολάχ Σεγίντ Αλί Χαμενεΐ , ζήτησε από Αιγύπτιους και τους Ιρακινούς να είναι σε επαγρύπνηση για την αντιμετώπιση των ξένων εγχειρημάτων να δημιουργήσουν εμφύλιο πόλεμο στη χώρα τους.

κατά τη διάρκεια ομιλίας στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης, την Παρασκευή, κατά τη διάρκεια των προσευχών για το Eid al-Fitr, στο τέλος του ιερού μήνα των Μουσουλμάνων, του Ραμαζανιού, ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ προειδοποίησε ότι υπάρχει λόγος ανησυχίας για την τεταμένη κατάσταση στην περιοχή. αναφερόμενος στην αύξηση των τρομοκρατικών επιθέσεων των τελευταίων μηνών στο Ιράκ, ο Χαμενεΐ καταδίκασε τις επιθέσεις και τόνισε, ότι διεξάγονται για να υπονομεύσουν  τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Ιράκ.

ο Χαμενεΐ έθεσε το θέμα της τεταμένης κατάστασης στην Αίγυπτο και τόνισε, ότι τα προβλήματα στη χώρα της Βόρειας Αφρικής θα πρέπει να επιλυθούν με τον αιγυπτιακό λαό. ο Χαμενεΐ κάλεσε όλες τις πολιτικές και θρησκευτικές ομάδες στην Αίγυπτο να επαγρυπνούν για τις  πλεκτάνες οι οποίες στήνονται από τις ξένες δυνάμεις, και οι οποίες αποσκοπούν στην βύθιση της χώρας σε εμφύλιο πόλεμο.

 ο Χαμενεΐ, επίσης, έθιξε το θέμα των συνομιλιών μεταξύ της Παλαιστινιακής Αρχής και του Ισραήλ υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, και κατήγγειλε τις συνομιλίες, λέγοντας ότι οι διαπραγματεύσεις έχουν στόχο την υπονόμευση της Παλαιστινιακής αντίστασης. οι συνομιλίες έχουν επικριθεί έντονα από τις προοδευτικές παλαιστινιακές παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένου του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, το PFLP, το οποίο προειδοποιεί ότι οι συνομιλίες θα οδηγήσουν σε ένα "Όσλο2".

ο Χαμενεΐ επανέλαβε και τόνισε, ότι υπάρχουν προσπάθειες για να βυθίσουν πολλές από τις χώρες της περιοχής σε έναν εμφύλιο πόλεμο, αν και ο Χαμενεΐ έπαψε κατά κάποιο τρόπο να δείχνει με το δάχτυλο άμεσα, για παράδειγμα, τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.

αύξηση της βίας στο Ιράκ μετά το άνοιγμα του Σαουδικού δρόμου λαθρεμπορίου.

η αύξηση της πολιτικής και θρησκευτικής υποκινούμενης βία στο Ιράκ συμπίπτει με την επαναλειτουργία της Σαουδαραβικής  διαδρομής λαθρεμπορίου προς στο Ιράκ, η οποία αρχίζει στο Ανμπάρ την επαρχία της Σαουδικής Αραβίας.

η διαδρομή του λαθρεμπορίου, η οποία στο παρελθόν είχε χρησιμοποιηθεί για την προμήθεια και τη διείσδυση των Σαουδο-υποστηριζόμενων ανταρτών στο Ιράκ κατά τη διάρκεια της αμερικανικής κατοχής του Ιράκ, άρχισε να επαναλειτουργεί το 2012. παρόλο που αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη των Σαουδο-υποστηριζόμενων ταξιαρχιών της Αλ Κάιντα στη Συρία, η Σαουδική Αραβία το 2012 άρχισε να αυξάνει την υποστήριξη των ταξιαρχιών της Αλ Κάιντα στο Ιράκ, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης του πρωθυπουργού του Ιράκ Νούρι al-Μαλάκι.

τον Δεκέμβριο του 2012 ένας ανώτερος Ιρακινός νομοθέτης εξέδωσε μια προειδοποίηση κατά των σκευωριών από την Τουρκία, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία κατά του Ιράκ, καλώντας τους ιρακινούς πολίτες να είναι σε επαγρύπνηση. νωρίτερα το 2012, πρωθυπουργός του Ιράκ, αλ-Μαλάκι, προειδοποίησε ότι η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ προσπαθούν να πραγματοποιήσουν μία Ιράκ-στυλ πλεκτάνη κατά της Συρίας, καθώς και ότι το Ιράκ βρίσκεται στο στόχαστρο πάρα πολύ. σε μια συνέντευξη στο Λιβανέζικο δορυφορικό δίκτυο al-Mayyadeen το 2012, ο πρωθυπουργός Νούρι αλ-Μαλάκι, δήλωσε:
"Το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία που αναμειγνύονται για να ανατρέψουν την κυβέρνηση της Συρίας κάνουν τώρα την ίδια ανάμιξη για την ανατροπή του ιρακινού καθεστώτος. ο στόχος τους είναι ανατροπή της ιρακινής κυβέρνησης. ο στόχος τους είναι η ανατροπή του ιρακινού συστήματος διακυβέρνησης και όχι δική μου ανατροπή. "

τον Ιούλιο του 2013, η nsnbc  international δημοσίευσε μια ανάλυση υπό τον τίτλο “Scramble for Foreign Influence over Egypt, Between Gulf – Iran – USA/EU, IMF and BRICS” , η οποία αναφέρει λεπτομερώς τη διεθνή ώθηση για επιρροή στην Αίγυπτο. η ανάλυση υποστηρίζει και επιβεβαιώνει, ότι το Κατάρ έχει εμπλακεί στη δημιουργία και την επιδείνωση της πολιτικής και θρησκευτικής βίας στην Αίγυπτο μετά την απομάκρυνση του πρώην Αιγύπτιου προέδρου Mohammed Morsi.

επίσης ευθυγραμισμένα με το Κατάρ στοιχεία που ανήκουν στο παλαιστινιακό κίνημα Χαμάς έχουν εμπλακεί, και το πιθανότερο είναι να συνεχίσουν να εμπλέκονται στην επιδείνωση της βίας στην Αίγυπτο. στις 8 Ιουλίου 2013, η συμμετοχή τους παρακίνησε τον ανώτερο  νομοθέτη της Χαμάς Yahia Mousa να προειδοποιήσει τη Χαμάς κατά της συμμετοχής της στις εγχώριες αιγυπτιακές υποθέσεις, λέγοντας ότι η Χαμάς θα πληρώσει βαρύ τίμημα για την παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Αιγύπτου.

η προειδοποίηση και έκκληση για επαγρύπνηση του Ιρανού επικεφαλής του κράτους, Αγιατολάχ Χαμενεΐ στην Eid al-Fitr έγινε με φόντο μια περιοχή, στην οποία η πλειοψηφία των χωρών εμπλέκονται σε συγκρούσεις, που κυμαίνονται από την εγχώρια πολιτική βία πάνω σε πόλεμο χαμηλής έντασης έως σε μη συμβατικές πολεμικές επιχειρήσεις.

οι χώρες αυτές είναι η Τουρκία, που συμμετέχει στην υπονόμευση της Συρίας, η Συρία, η οποία είναι σε εμπόλεμη κατάσταση από το 2011, ο Λίβανος, στον οποίο ο πόλεμος στη Συρία έχει διαχυθεί, το Ισραήλ, το οποίο παρέχει άμεση στρατιωτική υποστήριξη προς τους εξεγερθέντες με στόχο τη Συρία, την Ιορδανία, όπου οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις εκπαιδεύουν αντάρτες που δραστηριοποιούνται στη Συρία, το Ιράκ, το οποίο όλο και περισσότερο στο στόχαστρο των Σαουδο-υποστηριζόμενων ταξιαρχιών της αλ Κάιντα , η Αίγυπτος, η οποία βιώνει εσωτερική διαμάχη με τη συμμετοχή των ξένων παραγόντων, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ που άμεσα ή έμμεσα εμπλέκονται σε κάθε μία από τις διαμάχες στις παραπάνω χώρες. άλλες χώρες με σύγκρουση ή συχνή βία στην περιοχή είναι το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Ινδία, το Νεπάλ, το Μπαγκλαντές και η Μιανμάρ.