Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Η στρατηγική της χειραγώγησης και ο βαθύς ύπνος των χειραγωγημένων

1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).



2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ

Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.



3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν
προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.



4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.



5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).



6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.



7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του… «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).



8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…



9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ

Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.



10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη
προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΑΠΕΞΑΡΤΟΥΜΕΝΟΥ

‎1. Η αποδοχή της ανάγκης.
Έχει αναγνωρίσει ότι για να πετύχει στην απεξάρτηση, χρειάζεται συμπαραστάτες και συμμάχους. Μόνος του, είναι πολύ απίθανο να τα καταφέρει ως το τέλος. Μια αίσθηση «ταπεινότητας» είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για ...να δεχτεί τη βοήθεια, που μπορεί να προσφερθεί.

2. Οι δύο εαυτοί.
Αναγνώριση ότι έχει δύο εαυτούς. Ο ένας εκφράζει το παρελθόν: «Έχω υπάρξει άρρωστος». Ο άλλος εκφράζει το μέλλον: «Να γίνω καλά». Το κάθε παρόν του, το ΤΩΡΑ, είναι το πεδίο σύγκρουσης αυτών των δύο εαυτών. Κάθε στιγμή πρέπει να επιλέγει: Το παρελθόν που ζητά να μονιμοποιηθεί ή το μέλλον που πρέπει να ριζώσει στο τώρα!

3. Η αξία της ταλαιπωρίας.
Αντιλαμβάνεται ότι η όποια ταλαιπωρία, κούραση, ενόχληση, σωματική και ψυχική, είναι η καλύτερη ένδειξη ότι εργάζεται με τον εαυτό του, αλλάζοντάς τον, και μαθαίνει να μην τις αποφεύγει.

4. Ο έλεγχος των συγκινήσεων.
Γνωρίζει ότι τα συναισθήματά του είναι – ιδιαίτερα στις αρχικές φάσεις – πολύ ευαίσθητα, ανεξέλεγκτα έως και τρελαμένα, και θα έχει απρόσμενες μεταπτώσεις. Γι’ αυτό είναι σε διαρκή παραφύλαξη, να προστατευτεί από τις έντονες διακυμάνσεις. Προσπαθεί να μην επενδύει υπερβολικά συναισθήματα, ιδιαίτερα σε συμπαραστάτες.

5. Η ενδυνάμωση του θετικού εαυτού.
Επικεντρώνεται στην αποκάλυψη και ανάπτυξη του θετικού του εαυτού. Αρχίζει να γυμνάζει το κορμί του, να φροντίζει τα συναισθήματά του και να καλλιεργεί τη σκέψη του. Βρίσκει τρόπους να μεγαλώνει την αυτοεκτίμησή του καθημερινά.

6. Η ενεργητικότητα.
Δεν εγκαταλείπεται στην αδράνεια και την παθητικότητα. Μπαίνει συνειδητά σε κατάσταση ενεργητικής στάσης, σε ό,τι αφορά τη ζωή του και την ημέρα του. Αναπτύσσει δραστηριότητες οποιουδήποτε είδους και αυτό, σαν κανόνα και όχι περιστασιακά. Μαθαίνει να λειτουργεί μέσα σε πρόγραμμα χρόνου, στο οποίο βάζει τις δραστηριότητές του. Καταλαβαίνει, ότι τότε μόνο γίνεται κυρίαρχος του «τυχαίου».

‎7. Η μοναξιά.
Πολεμάει την μοναξιά οργανωμένα και όχι σπασμωδικά. Βρίσκει τους, πριν την πρέζα,
φίλους του, εκείνους που ήταν και έχουν μείνει καθαροί και επιδιώκει επανασύνδεση.
Γνωρίζει καινούριους φίλους, από χώρους νέων ενδιαφερόντων – αθ...λητικούς,
καλλιτεχνικούς, ψυχαγωγικούς, πνευματικούς, εκδρομικούς, κοινωνικούς κ.α.

8. Τα περιβάλλοντα των «ναρκωτικών».
Αποφεύγει τις συναναστροφές και τους χώρους που σχετίζονται με τα «ναρκωτικά»,
ιδιαίτερα τον πρώτο χρόνο της απεξάρτησης. Αν μπορεί, αλλάζει και τόπο διαμονής,
προτιμώντας τη διαμονή κοντά στη φύση.

9. Εύκολη επικοινωνία για συμπαράσταση.
Φροντίζει να έχει πάντα διαθέσιμους κάποιους τρόπους επικοινωνίας με τους
συμπαραστάτες, ώστε να μπορεί κάθε φορά που θα μπει στην «πρίζα» για υποτροπή, να
επικοινωνεί άμεσα για ενίσχυση, έστω και τηλεφωνικά.

10. Οι ουσίες.
Αποφεύγει τη χρήση των ουσιών, που μπορεί να τον οδηγήσουν σε υποτροπή. Αυτές είναι:
α) το αλκοόλ σε συχνή χρήση ή μεγάλη ποσότητα, β) η κοκαΐνη και οι αμφεταμίνες, γ) η
κάνναβη, ειδικά στην πρώτη περίοδο της απεξάρτησης, δ) τα ηρεμιστικά και υπνωτικά του
τύπου Vulbegal, Hipnosedon, Ilman, ακόμα και σε ελάχιστη ποσότητα, και τα υπόλοιπα
αγχολυτικά, τύπου Stedon, Lexotanil, κ.α. σε μεγάλες δοσολογίες ή συχνή χρήση.

11. Σεξουαλικές σχέσεις.
Είναι πολύ προσεκτικός-ή στις ερωτικές σχέσεις με άλλους-ες απεξαρτούμενους-ες, γιατί
τότε συνήθως δημιουργούνται ιδιαίτερα προβλήματα και πιθανά δυναμικά υποτροπής.

12. Υποτροπή; Δεν «μασάω».
Αν συμβεί υποτροπή, δεν αφήνει να τον καταβάλλει: Σηκώνει το κεφάλι και διδαγμένος από
το λάθος του, πεισματώνει περισσότερο. «Αν ο καβαλάρης που πέσει από το άλογο δεν
σηκωθεί αμέσως, δεν θα μπορέσει εύκολα να ξανακαβαλήσει».* Δεν ξεχνά, πως οι
υποτροπές είναι μέσα στην θεραπευτική πορεία, σαν μαθήματα ενάντια στην πρεζάκικη
έπαρσή του. Διδάσκεται απ’ αυτές να είναι πιο προσεκτικός, πιο ταπεινός και πιο
αποφασισμένος

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

το Βρετανάκι που μας άφησε άλαλους

μετά από αυτό το βιντεάκι με τον υποτιτλισμό από τους αιθεροβάμονες, έχω αλλάξει τελείως διάθεση, όποιες αμφισβητήσεις για το μέλλον της νέας γενιάς έχουν διαλυθεί, για πρώτη φορά ίσως στη ζωή μου είμαι τόσο αισιόδοξη, χάιρομαι που έχω παιδί στην ηλικία του Βρετανού πιτσιρικά...... δεν σχολιάζω άλλο, μπήτε στο συ-σωλήν (youtube) να διαβάσετε τα εκεί σχόλια

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

.......απίστευτο........


Αλλάζει δόγμα το ΝΑΤΟ

Σύμφωνα με την εφημερίδα VETO,από 20 Νοεμβρίου το ΝΑΤΟ μπορεί να εισβάλλει σε μία χώρα-μέλος εάν.

1. Υπάρχουν βίαιες κοινωνικές αναταραχές

2. Κριθεί ότι υπάρχει "κακή διακυβέρνηση"

3. Κριθεί ότι υπάρχει ανυπέρβλητη "οικονομική δυσπραγία"

4. Υπάρξει Δημογραφική έξαρση

5. Οικολογικοί παράγοντες

πηγή:
http://www.capital.gr/protoselida/cover.asp?id=25327

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

τρομονόμος Νο 3



εχθές στο Μετσόβιο στο κτίριο Γκίνη πραγματοποιήθηκε ομιλία της ομάδας ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ με θέμα ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΣ Νο 3. εισηγητές: Πέτρος Γιώτης δημοσιογράφος ιδιοκτήτης του περιοδικού ΚΟΝΤΡΑ, Ιωάννα Κούρτοβικ γνωστή δικηγόρος και Φώτης Τερζάκης θεωρητικός. η φωτο από την ομιλία

στο θερινό τμήμα της βουλής φέτος Αυγουστιάτικα ψηφίστηκε από τη βουλή η δεύτερη τροποποίηση του αντιτρομοκρατικού νόμου του 2001 γνωστή ως τρομονόμος Νο3. σύμφωνα με τον τροποποίηση τρομοκρατική θεωρείται κάθε πράξη αντίστασης προς την έννομη τάξη δηλαδή από προτροπή για απεργία μέχρι πορεία στο κέντρο μιας πόλης

το νομικό οπλοστάσιο του κράτους εμπλουτίζεται και όχι μόνο το νομικό φυσικά.

μπάτσοι εκπαιδεύονται στρατιωτικά για την καταστολή μας και στρατιώτες ετοιμάζονται να παίξουν ρόλο ΜΑΤατζή με ειδικές εκπαιδεύσεις.

Σίμος Σεϊσίδης, Άρης Σειρηνίδης, Κώστας Γουρνάς, Νίκος Μαζιώτης και ένα κατεβατό από "τρομοκράτες" σαπίζουν στη φυλακή.

στη Λάρισα ανήλικοι σέρνονται στα δικαστήρια για τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008

οι δρόμοι, οι χώροι εργασίας και κοινωνικών εκδηλώσεων γέμισαν κάμερες και από το 2011 θα πρέπει όλοι να φέρουμε πάνω μας σε κάθε δραστηριότητά μας την κάρτα του πολίτη

μπλογκονόμοι προσπαθούν να ελέχξουν την ελεύθερη έκφραση μέσα από το διαδίκτυο

υπάρχει κάποιος που αμφιβάλλει ότι ότι ζούμε σε καθεστώς NΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΚΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ;

υπάρχει κάποιος που δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι τρομοκράτες;

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Ετοιμη να εκραγεί η Ρουμανία

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Οχι ένας και δύο, αλλά έξι (!) υπουργοί της ρουμανικής κυβέρνησης καρατομήθηκαν στις αρχές Σεπτεμβρίου -και μάλιστα όλοι οι οικονομικοί υπουργοί, αρχής γενομένης από εκείνους των Οικονομικών και της Οικονομίας- με στόχο να κατευναστεί προσωρινά η οργή των Ρουμάνων πολιτών, οι οποίοι διαδηλώνουν ασταμάτητα κατά της κυβερνητικής πολιτικής λιτότητας. Μάταιος κόπος. Η απόφαση του προέδρου Τραϊάν Μπασέσκου να συμφωνήσει τον Μάιο με το ΔΝΤ να περικόψει κατά 25% τους μισθούς των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα και κατά 15% τα επιδόματά τους, μαζί με την αύξηση του ΦΠΑ κατά 5 ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες ώστε να φτάσει στο 24%, έχει πυροδοτήσει μια ασυγκράτητη λαϊκή οργή.

Την προηγούμενη Δευτέρα κύλησε στο χώμα το κεφάλι και έβδομου υπουργού, του θεωρούμενου ως πανίσχυρου υπουργού Εσωτερικών Βασίλε Μπλάγκα. Τρία 24ωρα νωρίτερα είχαν προηγηθεί σκηνές που δύσκολα τις φαντάζεται κανείς.

Περίπου 7.000 αστυνομικοί, που πήραν μέρος σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που οργάνωσε το συνδικάτο τους, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε μη εγκεκριμένη πορεία μέσα από το κέντρο του Βουκουρεστίου προς το προεδρικό μέγαρο. Απαιτούσαν να συναντηθούν με τον πρόεδρο Μπασέσκου, ο οποίος όμως δεν είχε ακόμη επιστρέψει από τη Βουλγαρία όπου βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη.

Οι αστυνομικοί, οι περισσότεροι των οποίων ήταν με στολή, άρχισαν να πετούν κατά του προεδρικού μεγάρου μπουκάλια και... αστυνομικά κράνη, ενώ μονάδες χωροφυλακής παρατάχθηκαν απέναντι από τους οργισμένους αστυνομικούς, ανταλλάσσοντας ύβρεις. Τουλάχιστον πέντε αστυνομικοί είχαν προσέλθει ένοπλοι στη διαδήλωση.

Ο πρόεδρος Μπασέσκου γνωστοποίησε λίγες ώρες αργότερα ότι απομακρύνει τις αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες υπάγονται στο υπουργείο Εσωτερικών, από την προστασία του προεδρικού μεγάρου και τις αντικαθιστά με χωροφύλακες, οι οποίοι υπάγονται στο υπουργείο Αμυνας.

Ο πρωθυπουργός Εμίλ Μποκ αρνήθηκε μάλιστα να τον συνοδεύσουν δυνάμεις της Τροχαίας από το αεροδρόμιο στην πόλη του Βουκουρεστίου. Η αντιπολίτευση κατηγόρησε τη δεξιά κυβέρνηση ότι με τις ενέργειές της προκαλεί κλίμα εμφυλίου πολέμου.

Χθες, πάνω από 5.000 δάσκαλοι και καθηγητές μέσης εκπαίδευσης διαδήλωσαν στη ρουμανική πρωτεύουσα, με αλλεπάλληλες διαδηλώσεις διαφόρων κλάδων να έχουν προγραμματιστεί γι' αυτήν και την επόμενη εβδομάδα. Οι μισθοί των εκπαιδευτικών έπεσαν λόγω ΔΝΤ στα 200 ευρώ τον μήνα.

Παράλληλα, αποσυντίθεται σταδιακά και το εθνικό σύστημα υγείας της Ρουμανίας.

Λόγω των μέτρων λιτότητας, η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι τραγική. Οι ασθενείς πρέπει να αγοράζουν αυτοί τα φάρμακα και το... φαγητό (!) τους, ενώ μόνο με "φακελάκι" μπορεί κανείς να τύχει υποτυπώδους περίθαλψης, καθώς οι μισθοί των γιατρών στη Ρουμανία ανέρχονται συνολικά στα 250 ευρώ μηνιαίως, όταν οι μέσες αποδοχές των κρατικών νοσοκομειακών γιατρών στην ΕΕ είναι περίπου 1.400 ευρώ.

Υπό το κράτος αυτών των συνθηκών, οι Ρουμάνοι γιατροί φεύγουν μαζικά στο εξωτερικό.

Από το 2007 που έγινε ελεύθερη η μετακίνησή τους στην ΕΕ, μετανάστευσαν περισσότεροι από 6.000 Ρουμάνοι γιατροί - από το σύνολο των 41.000 γιατρών της χώρας. Μετά την περικοπή κατά 25% του γλίσχρου μισθού τους, περίπου 2.500 ακόμη γιατροί θα εγκαταλείψουν φέτος τη χώρα, επιδεινώνοντας την κατάσταση των ρουμανικών νοσοκομείων.

Η χώρα είναι συγκλονισμένη από το δράμα που εκτυλίχθηκε προ μηνός στο μαιευτήριο Τζιουλέστι του Βουκουρεστίου. Εξαιτίας της λιτότητας που έχει επιβάλει η κυβέρνηση κατ' απαίτηση του ΔΝΤ, το μαιευτήριο δεν είχε χρήματα για την εγκατάσταση συστήματος πυρασφάλειας.

Επιπλέον, μία και μόνη νοσηλεύτρια φρόντιζε όλα τα βρέφη που βρίσκονταν στη μονάδα εντατικής νεογνών. Κάπου είχε μετακινηθεί όταν ένα βραχυκύκλωμα προκάλεσε πυρκαγιά. Εξι πρόωρα βρέφη κάηκαν ζωντανά και πολύ περισσότερα υπέστησαν σοβαρά εγκαύματα, προκαλώντας σοκ στη ρουμανική κοινωνία και αποκαλύπτοντας το βάραθρο στο οποίο έχει πέσει...

ΟΙ ΜΙΣΟΙ
Αναπολούν τώρα τον... Τσαουσέσκου!

Η απόγνωση των Ρουμάνων για την εξαθλίωση της χώρας τους αποτυπώνεται με δύο τρόπους στις δημοσκοπήσεις. Ο πρώτος είναι μέσω της φραστικής καταδίκης της κυβερνητικής Δεξιάς, η οποία τον Σεπτέμβριο συγκέντρωνε ποσοστό μόνο 14,6% (!), ενώ οι σοσιαλδημοκράτες της αντιπολίτευσης, ένα κόμμα βαθύτατα διεφθαρμένο, εκτοξεύτηκαν στο 37,1%. Ο δεύτερος τρόπος έκφρασης είναι η νοσταλγία για το προηγούμενο καθεστώς. Στην ίδια δημοσκόπηση, το 61% των Ρουμάνων υποστηρίζει ότι "ο κομμουνισμός είναι καλή ιδέα"! Σαν να μην έφτανε αυτό, το 49% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι με το καθεστώς Τσαουσέσκου περνούσαν πολύ καλύτερα από όσο σήμερα! Σημεία των καιρών...

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

αν μπορούσαμε.....


Αν μπορούσαμε να περιγράψουμε το όνειρό μας για τον κόσμο που θα ‘ρθει, αν
μπορούσαμε να το ζωγραφίσουμε, να το χορέψουμε, θα εμφανίζονταν παιδιά
και θα γελούσαν σίγουρα.
Το νερό θα ήταν καθαρό, τα δέντρα και τα
λουλούδια ζωντανά και ο αέρας θα ήταν μια πίστα χορού για πουλιά και
για τραγούδια.
Οι φυλακές θα ήταν αποθήκες για τρόφιμα, τα δικαστήρια
θα ήταν κέντρα καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, τα αστυνομικά και
στρατιωτικά οχήματα θα ήταν προϊστορικά τέρατα

Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Κατερίνα Μάτσα - η ζωή είναι αλλού

η ψυχίατρος και επιστημονική σύμβουλος του 18άνω σε μια συγκλονιστική συνέντευξη


απεξάρτηση σημαίνει διαρκής έρευνα για την αλήθεια

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

αποκάλυψη σχεδίου για τον εξοπλισμό του διαστήματος



Η Κάρολ Ρόζιν αποκαλύπτει τα ψέμματα που ο ίδιος ο Βέρνερ φον Μπράουν, ο αρχιμηχανικός των Ναζί και αργότερα της ΝΑΣΑ της αποκάλυψε. για να στήσουν ολόκληρη βιομηχανία εξοπλισμού του διαστήματος εφηύραν "εχθρούς" όχι μόνο στη γη αλλά και εκτός. μέχρι και "εξωγήινους" επινόησαν.
ο λόγος για το πρόγραμμα αυτό είναι ο έλεγχος του πληθυσμού της γης και η καταδυνάστευσή του. τρισεκατομμύρια δολλαρίων για το σκοπό αυτό που αν αξιοποιούνταν για ειρηνικά έργα δεν θα υπήρχε ούτε φτώχεια ούτε ρύπανση του περιβάλλοντος ούτε πόλεμος. το βίντεο είναι καταπληκτικό αν και με υπότιτλους στα Ολλανδικά

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Παναγιώτης Μανίκης: λαχανόκηπος με φυσική καλλιέργεια

στα παρακάτω βίντεο ο Παναγιώτης Μανίκης εξηγεί τη μέθοδο του Μασανόμπου Φουκουόκα γνωστή και ως Φυσική Καλλιέργεια (natural farming) ή μέθοδο με σβώλους







Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Να σε κυβερνούν σημαίνει......



Να σε κυβερνούν σημαίνει να σε παρακολουθούν, να σε επιθεωρούν, να σε χαφιεδίζουν, να σε ελέγχουν, να σε νομοθετούν, να σε ρυθμίζουν, να σε περιορίζουν, να σε κατηχούν, να σε νουθετούν, να σε επιτηρούν, να σε αποτιμούν, να σε κρίνουν, να σε λογοκρίνουν, να σε διοικούν, άνθρωποι που δεν έχουν ούτε την αξία ούτε την αρετή για να το κάνουν.

Να σε κυβερνούν σημαίνει σε κάθε ενέργεια, σε κάθε συναλλαγή, σε κάθε κίνηση να σε καταχωρούν, να σε καταγράφουν, να σε απογράφουν, να σε διατιμούν, να σε σφραγίζουν, να σε καταμετρούν, να σε ταξινομούν, να σε κατοχυρώνουν, να σε αδειοδοτούν, να σε εξουσιοδοτούν, να σε σημειώνουν, να σε δασκαλεύουν, να σε εμποδίζουν, να σε ανασυντάσσουν, να σε διορθώνουν, να σε επανορθώνουν.

Σημαίνει με την πρόφαση των κοινών αναγκών και στο όνομα του γενικού συμφέροντος, να σε φορολογούν, να σε εξετάζουν, να σε ληστεύουν, να σε εκμεταλλεύονται, να σε μονοπωλούν, να σε σφετερίζονται, να σε καταχρώνται, να σε συμπιέζουν, να σε υποσκελίζουν, να σε εξαπατούν, να σε κλέβουν και έπειτα, με την παραμικρή διαμαρτυρία, με την πρώτη αντίρρησή σου, να σε καταστέλλουν, να σε αλλοιώνουν, να σε εξευτελίζουν, να σε προσβάλλουν, να κυνηγούν, να σε βασανίζουν, να σε επισκιάζουν, να σε παροπλίζουν, να σε φυλακίζουν, να σε τουφεκίζουν, να σε πυροβολούν, να σε δικάζουν, να σε καταδικάζουν, να σε εξορίζουν, να σε θυσιάζουν, να σε πουλούν, να σε προδίδουν, και στο τέλος να σε κοροϊδεύουν, να σε γελοιοποιούν, να σε βρίζουν, να σε ατιμάζουν.

Αυτό είναι η κυβέρνηση, αυτή είναι η δικαιοσύνη της, αυτή είναι η ηθική της. Κι όμως, υπάρχουν ανάμεσά μας δημοκράτες που παριστάνουν ότι η κυβέρνηση είναι κάτι χρήσιμο. Σοσιαλιστές που υποστηρίζουν αυτό το αίσχος στο όνομα της ελευθερίας, της ισότητας και της αδερφοσύνης. Εργάτες που θέτουν υποψηφιότητα για την προεδρία της δημοκρατίας! (Πιέρ Ζοζέφ Προυντόν)

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Επιτροπή προσφύγων από τα Προπύλαια


«Ζητάμε δικαίωση στον αγώνα για άσυλο για όλους τους πρόσφυγες. Να σταματήσει η καταπάτηση των δικαιωμάτων μας. Ήρθαμε κατατρεγμένοι από καθεστώτα δικτατορικά και ανελεύθερα όπως το Ιράν που μοιράζουν φυλακές, βασανιστήρια, θανατική ποινή, εξαφανίσεις αλλά και πείνα και εξαθλίωση. Πώς να ζήσουν άνθρωποι σε χώρες που τις κατέστρεψε ο πόλεμος όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η την Σομαλία; Πώς να επιβιώσεις στο Πακιστάν όταν η μισή χώρα βούλιαξε κάτω από τα νερά και η αδιαφορία της κυβέρνησης σκορπάει απελπισία, αρρώστια και θάνατο; Πώς να ζήσεις σε Αφρικανική χώρα που την έχει ρημάξει η πείνα; Καλούμε τον ελληνικό λαό, τους εργαζόμενους και τη νεολαία, τα συνδικάτα, τους φοιτητικούς συλλόγους, τους φορείς που αγωνίζονται για τα δημοκρατικά δικαιώματα να στηρίξουν τον αγώνα που ξεκινάμε και δεν θα σταματήσουμε αν δεν πάρουμε τα δικαιώματα μας».
Επιτροπή προσφύγων από τα Προπύλαια

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Subcommandante Marcos & Αντιπαγκοσμιοποίηση.


Ο Υποδιοικητής Μάρκος αποτελεί την πιο σύγχρονη και αντιπροσωπευτική φυσιογνωμία της αντιπαγκοσμιοποίησης. Εκτός από το όπλο του και την αγάπη του λαού του διαθέτει οξυδερκές πνεύμα και έξυπνο χιούμορ. Με την ηλεκτρονική του πένα αναλύει διεισδυτικά την αντίθεση ανάμεσα στην παγκοσμιοποίηση και την αντιπαγκοσμιοποίηση και απευθύνει στο διεθνές κοινό τους ποιητικολογοτεχνικούς σχεδιασμούς του και τους πολιτικοκοινωνικούς στοχασμούς του πάνω στο ζήτημα αυτό μέσα από την μυστηριακή ζούγκλα του Μεξικού.
«Βλέπουμε με μεγάλη ελπίδα αυτό που γεννιέται τούτη την στιγμή. Μετά τον παροδικό μαρασμό των προοδευτικών δυνάμεων του κόσμου που ακολούθησε την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989, και μετά την κυριαρχία της μεγάλης χρηματοοικονομικής εξουσίας, παρατηρούμε σήμερα ένα είδος τεράστιας συλλογικής αφύπνισης. Χωρίς αμφιβολία συνεισφέραμε σ’ αυτήν την γενική αφύπνιση, αλλά εντυπωσιαστήκαμε και εμείς οι ίδιοι από αυτήν. Κάποιες περιστάσεις, ευτυχείς ή ατυχείς, μας παρουσίασαν, εμάς τους Ζαπατίστας, σαν το ξεκίνημα κάποιου πράγματος. Πιστεύουμε πως όχι, ότι το ξεκίνημα πρέπει πάντα να οικοδομηθεί και σχετίζεται κυρίως με το Σιάτλ, το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ του Πόρτο Αλέγκρο και τις ποικίλες πρωτοβουλίες αντίστασης στην Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική, κ.λπ.», διαπιστώνει ο Μεξικανός επαναστάτης.
Όμως ανησυχεί καθώς διαπιστώνει ότι το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης παρουσιάζει δύο μεταξύ τους αντιμαχόμενες όψεις. Από την μια πλευρά υπάρχουν οι ανθρωπιστικές δημοκρατικές τάσεις που θέλουν ακριβώς να επιτύχουν την διεθνή υποχώρηση του απολυταρχικού χαρακτήρα της εξουσίας και την ανάπτυξη της πραγματικής κοινωνικής συμμετοχής στην διακυβέρνηση του κόσμου. Από την άλλη πλευρά συσπειρώνονται διάφορες ολοκληρωτικές τάσεις, οι οποίες ακριβώς επιθυμούν την διασφάλιση και επέκταση της δικής τους αυταρχικής εξουσίας μέσα στην σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη πολιτική πραγματικότητα.
Στην ουσία για άλλη μια φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας συγκρούονται η ανθρωπιά με την βαρβαρότητα, η ελευθερία με την σκλαβιά, η δημοκρατία με την τυραννία. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση χρησιμοποιεί ως ανάχωμα στην σαρωτική άνοδο και εξάπλωση του κινήματος για οικουμενική κοινωνική δημοκρατία την φασιστική και φονταμενταλιστική εκτροπή του ακροδεξιού κομματιού της αντιπαγκοσμιοποίησης, όπως ακριβώς είχε κάνει η φιλελεύθερη εκδοχή της κατά τον προηγούμενο αιώνα προκειμένου να εκθρέψει τον ναζισμό ενάντια στον σοσιαλισμό. «Όλα αυτά τα ελπιδοφόρα κινήματα προσφέρουν εναλλακτική λύση σε μιαν άλλη αντίσταση που συμβαίνει αυτή την στιγμή. Σκέφτομαι την αντίσταση φονταμενταλιστικού τύπου, είτε πρόκειται για θρησκευτικό είτε για υπερεθνικιστικό φονταμενταλισμό.. Αυτός ο θρησκευτικός ή εθνικός δογματισμός ισχυρίζεται μερικές φορές ότι αποτελεί γνήσια μορφή αντίστασης στην παγκοσμιοποίηση, ενώ, στην πραγματικότητα, είναι μόνο μια εκδήλωση μισαλλοδοξίας, σκοταδισμού και απομονωτισμού», διαπιστώνει ο μασκοφόρος στοχαστής.
Και εξηγεί ότι: «Το κίνημα αντίστασης στην παγκοσμιοποίηση βαδίζει στην κόψη ενός ξυραφιού. πρέπει να πλατύνει αυτή την κόψη ώσπου να την μετατρέψει σε πλατειά λεωφόρο που οδηγεί σ’ ένα νέο κόσμο»!
πηγή

μετρητής αξίας της ζωής μας; ε, ναι

Τσιπ Κόνλι: Μετρώντας αυτό που δίνει αξία στη ζωή μας



μια φωτεισμένη ομιλία

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Ένα Μοντέλο Καλλιέργειας για ένα Βιώσιμο Κόσμο


του Ντεβίντερ Σάρμα

Σε δέκα χρόνια από τώρα, το 2020, όταν θα κοιτάμε προς τα πίσω, η γεωργία της Ινδίας μπορεί να έχει μετατραπεί σε ένα υγιεινό και γεμάτο ζωή σύστημα όπου η χρήση φυτοφαρμάκων θα είναι παρελθόν, ο μόχθος και η απογοήτευση θα έχουν αντικατασταθεί από τη χαμένη υπερηφάνεια στη γεωργία, και η γεωργία θα έχει γίνει γίνεται αειφόρος και δεν θα αποτελεί παράγοντα υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Καθώς μπαίνουμε στο 2010, ξαναγράφεται το σενάριο για μια γεωργία με φουτουριστικό χαρακτήρα, η οποία φέρνει πάλι το χαμόγελο στα πρόσωπα των αγροτών και δεν απειλεί το περιβάλλον.
Αυτό που ξεκίνησε ως μια μικρή πρωτοβουλία έξι περίπου χρόνια πριν σε ένα άγνωστο χωριό στην περιοχή Khamam έχει εξαπλωθεί τώρα σε περισσότερα από 2 χιλιάδες στρέμματα σε 21 περιοχές της Andhra Pradesh. Θυμάμαι, όταν για πρώτη φορά μίλησα για το θαύμα που έγινε στο χωριό Pannukula της Andhra Pradesh, ότι πολλοί θεώρησαν πως προσπάθησα να ωραιοποιήσω τον τομέα της γεωργίας, ενώ διαρκώς μου υποβαλλόταν το ερώτημα πώς η καλλιέργεια μπορεί να γίνει χωρίς τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων.
Η Pannukula έσκαψε ένα μοναχικό αυλάκι, αλλά τελικά χάραξε ένα νέο δρόμο. Στα επόμενα τέσσερα χρόνια, περισσότεροι από 318.000 αγρότες σε 21 από τις 23 περιοχές της Andhra Pradesh θα έχουν απομακρυνθεί από τα συστήματα καλλιέργειας με παρατεταμένη χρήση χημικών και θα ακολουθούν μια γεωργία αειφόρο, οικονομικά βιώσιμη και οικολογικά φιλική. Μια σιωπηλή επανάσταση πρόκειται να γεννηθεί. Στην περιοχή Kharif το 2009 (την εποχή των μουσώνων), γύρω στα 1,4 χιλιάδες στρέμματα καλύφθηκαν με αυτό που τώρα είναι γνωστό ως Κοινότητα Διαχείρισης Αειφόρου Γεωργίας (CMSA).
Ενώ γράφω αυτά την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου του 2010 η έκταση έχει αυξηθεί σε 2 εκατομμύρια στρέμματα από 21 περιοχές. Πάνω από 0.6 εκατομμύρια στρέμματα αναπτύσσονται σε ένα σύστημα καλλιέργειας που δεν κάνει χρήση χημικών φυτοφαρμάκων και αποσύρει σταδιακά χημικές μεθόδους λίπανσης, κάτι που πραγματοποιήθηκε επίσης σε διάστημα λίγων μηνών και αποτελεί σημείο αναφοράς. Όλο αυτό έχει πραγματοποιηθεί χωρίς καμία ώθηση από τις κυβερνητικές αντιπροσωπείες και τον ιδιωτικό τομέα. Δε βλέπω κάποιο λόγο γιατί αυτό το περιβαλλοντικά ασφαλές και φιλικό προς τον αγρότη σύστημα της αειφόρου γεωργικής ανάπτυξης να μην μπορεί να καλύψει 200 εκατομμύρια στρέμματα σε όλη τη χώρα σε άλλα δέκα χρόνια ή περίπου τόσο, εάν η κυβέρνηση ασχοληθεί σοβαρά.
Κάτι που ξεκίνησε πειραματικά για την ανάπτυξη ενός αγροτικού συστήματος χωρίς τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων τώρα απομακρύνεται σταδιακά και από τη χρήση χημικών λιπασμάτων. Χρησιμοποιεί μια ανάμειξη επιστημονικά τεκμηριωμένων τεχνολογιών, εσωτερικής γνώσης και παραδοσιακής σοφίας. Οι αγρότες αντικαθιστούν τα χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα με μικροβιακά σκευάσματα, εντατική χρήση τεχνικών κομποστοποίησης όπως κομποστοποίηση σκουληκιών, και χρησιμοποιούν οργανικά λιπάσματα καθώς και οργανικά εκχυλίσματα για τον έλεγχο των εντόμων


Η καλλιέργεια αναποφλοίωτου ρυζιού έχει αυξηθεί σημαντικά κάτω από την επιρροή της CMSA και αυτό οδήγησε στην απομάκρυνση από τη βιομηχανοποιημένη γεωργία, προσφέροντας έναν ασφαλή και σταθερό τρόπο ζωής. Οι αποδόσεις των καλλιεργειών έχουν παραμείνει οι ίδιες, οι επιθέσεις εντόμων έχουν μειωθεί δραστικά, ενώ το έδαφος επιστρέφει στα επίπεδα φυσικής λίπανσης. Καθώς η γονιμότητα του εδάφους βελτιώνεται με το πέρασμα των χρόνων, οι αποδόσεις των καλλιεργειών έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο. Σημαντικότερο όλων είναι ότι οι δαπάνες των αγροτών για προβλήματα υγείας που προέρχονται από τη χρήση φυτοφαρμάκων έχουν μειωθεί κατά 40% κατά μέσο όρο.
Υπάρχουν περισσότερα χρήματα τώρα στα χέρια των αγροτών. Το κόστος της καλλιέργειας ανά στρέμμα έχει εξίσου μειωθεί κατά 33%. Πάρτε το παράδειγμα του βαμβακιού, ένας αγρότης CMSA γλιτώνει πάνω από 12,500 ρουπίες ανά εκτάριο σε ένα χρόνο λόγω της μη εφαρμογής φυτοφαρμάκων μόνο. Παραμένοντας σταθερή η παραγωγικότητα των καλλιεργειών βαμβακιού, οι γεωργοί βλέπουν νέους ορίζοντες στη ζωή τους. Μιλάμε για ένα πιο υγιεινό και ασφαλές περιβάλλον.
Κανονικά, το 56% του κόστους της καλλιέργειας βαμβακιού οφείλεται βασικά στα φυτοφάρμακα. Και ας μην ξεχνάμε ότι, οπουδήποτε στη χώρα, το 70% των αγροτών που αυτοκτονούν σχετίζονται με την καλλιέργεια βαμβακιού.
Κανένας αγρότης δεν αυτοκτόνησε στις περιοχές όπου δεν χρησιμοποιούνται τα φυτοφάρμακα.
Περισσότερα χρήματα σε αγροτικά χέρια σημαίνει λιγότερο χρέος. Δεν έχω ξαναδεί κανένα άλλο χωριό στη χώρα, τις προηγούμενες τρεις δεκαετίες της δουλειάς μου στη γεωργία, το οποίο να ήταν σε θέση να ανακτήσει ολόκληρη την υποθηκευμένη γη του από τους δανειστές χρημάτων σε μόλις τρία χρόνια, όπως συνέβη χάρη στην υιοθέτηση του συστήματος μη χρήσης φυτοφαρμάκων. Αυτό συνέβη στο χωριό Ramachandrapuram στην περιοχή Khamam, όπου όλοι οι 75 αγρότες έχουν επιστρέψει ακόμη και τους τόκους που εκκρεμούσαν.
Μελέτες σε πέντε περιοχές δείχνουν ότι από τις 467 οικογένειες που είχαν υποθηκεύσει τη γη τους, τουλάχιστον οι 386 την έχουν ανακτήσει μέσα σε δυο χρόνια.
Αυτό είναι ένα σχέδιο πορείας για το μέλλον της γεωργίας στην Ινδία και για τον ίδιο λόγο της παγκόσμιας γεωργίας. Δεν παρέχει μόνο ένα μονοπάτι αειφόρου ανάπτυξης με ελάχιστη την παρουσία του άνθρακα αλλά μας δίνει και μεγάλες πιθανότητες να απομακρύνουμε τη φτώχεια και την πείνα. Έχει αποδειχτεί ότι η επισιτιστική ασφάλεια των νοικοκυριών έχει βελτιωθεί μετά την πτώση 40% της αγοράς τροφίμων από το εμπόριο. Οι αποδόσεις των καλλιεργειών έχουν αυξηθεί και οι αγρότες είναι σε θέση τώρα να καλλιεργούν δυο σοδειές το χρόνο. Πρόκειται για το μοντέλο «Zero Hunger», για το οποίο συνηθίζω να μιλάω και το οποίο είναι ανάγκη να υιοθετηθεί στο πλαίσιο της προτεινόμενης Εθνικής Δράσης για την Επισιτιστική Ασφάλεια (Νational Food Security Act).
Οι γυναίκες καθώς και οι Ομάδες Αυτοβοήθειας αγροτών παίζουν σημαντικό ρόλο στην Κοινότητα Διαχείρισης της Αειφόρου Ανάπτυξης (CMSA). Οι αποταμιεύσεις έχουν αυξηθεί και μια ομοσπονδία 850.675 ομάδων αυτοβοήθειας περιλαμβάνει τώρα 10 εκατομμύρια γυναίκες από φτωχά νοικοκυριά. Η ομοσπονδία αυτή κατέχει ένα σώμα 1,5 δισεκατομμυρίων αμερικανικών δολαρίων παρέχοντας μια δέσμη οικονομικών υπηρεσιών. Χωρίς αμφιβολία, η αειφόρος γεωργία χωρίς τη χρήση εξωτερικών βλαβερών πόρων μπορεί να φέρει την επανάσταση στο αγροτικό περιβάλλον, καθιστώντας την πείνα και τη φτώχεια παρελθόν.
Ο Devinder Sharma ζει στο Νέο Δελχί και είναι πολιτικός αναλυτής τροφίμων και εμπορίου. Είναι τακτικός συνεργάτης του STWR και μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο hunger55(at)gmail.com

Μετάφραση: Χρυσάνθη Καραβιτάκη

πηγή

τ' άντερα και το χαμόγελο



η εικόνα δεν είναι ούτε από το Ιράκ ούτε από το Αφγανιστάν. ειναι από το Stockport του Ηνωμένου Βασιλείου. ο Άγγλος στρατιώτης που καμαρώνει μόλις "έφαγε" τον επίδοξο ληστή του πολυκαταστήματος παιχνιδιών TOYS R US (τα παιχνίδια είμαστε εμείς). το θύμα ήθελε να ληστέψει μερικά παιχνίδια.

σήμερα στον Ριζοσπάστη υπάρχει άρθρο για εκπαίδευση Ελλήνων στρατιωτών για αντιμετώπιση διαδηλωτών. υπάρχει μάλιστα και σχετικό άρθρο στο επίσημο περιοδικό του ΓΕΣ, ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ με τίτλο: «Πιστοποίηση Λόχου Καταστολής».

δεν γνωρίζω με βεβαιότητα αν υπάρχει συνταγματικό έρεισμα για παρέμβαση στρατιωτών σε πιθανές "θερμές" εκδηλώσεις πολιτών αν και νομίζω πως δεν υπάρχει. τα ΜΑΤ είναι η αρμόδια υπηρεσία.

το μήνυμα όμως είναι: το σύστημα άρχισε να φοβάται τον πολίτη και τον θυμό του. οι κάμερες, η αστυνόμευση, οι τρομονόμοι, το κάθε λογής φακέλωμα το αποδεικνύουν. αυτές είναι αντιδράσεις του πληγωμένου δεινόσαυρου που ψυχομαχά και είναι γι'αυτό επικίνδυνος. δεν εννοώ βέβαια να καθόμαστε φοβισμένοι στα σπιτάκια μας και να μην αντιδράμε. το αντίθετο μάλιστα. όλοι στους δρόμους να νικήσουμε το θεριό!

Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Μύθος το τεράστιο εξωτερικό χρέος

Όποιος Έλληνας παρακολουθεί υποτυπωδώς τα στοιχεία που εκδίδουν περιοδικά οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί για το εξωτερικό χρέος των διαφόρων χωρών, αισθάνεται διαρκώς οργισμένος για την αδικία που διαπράττεται από τους ξένους εναντίον της χώρας μας και του λαού μας. Εμάς χαρακτηρίζουν διαρκώς «τεμπέληδες», που δήθεν ζούμε με δανεικά από το εξωτερικό εις βάρος των υπόλοιπων Ευρωπαίων και κυρίως των Γερμανών, όπως ο χυδαίος Τύπος τους διατείνεται με κάθε ευκαιρία.

Πόσα χρωστάει δηλαδή σε ξένους, όχι σε Έλληνες, το ελληνικό δημόσιο, οι ελληνικές τράπεζες, οι ελληνικές επιχειρήσεις και τα ελληνικά νοικοκυριά – και φυσικά το ίδιο για κάθε χώρα. Πόσα χρωστούν κράτος και ιδιώτες κάθε χώρας σε ξένους. Τα στοιχεία που θα παραθέσουμε προέρχονται από το ΔΝΤ και δημοσιεύθηκαν στη χθεσινή «Ελ Παΐς», γνωστή ισπανική εφημερίδα. Εντελώς διαφορετική κατάσταση όμως αποκαλύπτουν τα στοιχεία π.χ. του ΔΝΤ για το συνολικό εξωτερικό χρέος των χωρών.
Πραγματικό σοκ προκαλούν οι πίνακες, καθώς σε όσες χώρες έχει ήδη μειωθεί ο ρόλος του κράτους έχει μειωθεί φυσικά και το δημόσιο χρέος προς το εξωτερικό, κατά κανόνα όμως έχει εκτοξευθεί το ιδιωτικό χρέος προς τους ξένους! Και φυσικά μια χώρα είναι χρεωμένη όχι μόνο αν χρωστάει το κράτος και δη σε ξένους, αλλά και όταν χρωστούν σε ξένους οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις της και οι πολίτες της.

Πρώτο σοκ: πρωταθλητής του εξωτερικού χρέους είναι ο πιο καλός ο μαθητής του ΔΝΤ και της ΕΕ – η Ιρλανδία! Χρωστάει κυριολεκτικά τα μαλλιοκέφαλά της στους ξένους: το 1.052% του ΑΕΠ της!!! Όχι, δεν πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους. Το εξωτερικό χρέος της Ιρλανδίας, δημόσιο και ιδιωτικό, ανέρχεται στο 1.052% του ΑΕΠ της. Οι Ιρλανδοί χρωστούν στους ξένους πάνω από δέκα φορές το ΑΕΠ της χώρας τους, αλλά τα φερέφωνα του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου μόνο επαίνους έχουν για την Ιρλανδία. Προφανώς επειδή ο λαός της έσκυψε αμέσως το κεφάλι στους ξένους δυνάστες – δανειστές.

Πόσα χρωστάει η Ελλάδα στο εξωτερικό; Μόλις 163% του ΑΕΠ μας – έξι φορές λιγότερο από την Ιρλανδία. Γιατί όμως λέμε «μόλις» 163% του ΑΕΠ μας; Το 163% δεν είναι ένα τεράστιο νούμερο; Σίγουρα είναι μεγάλο αυτοτελώς, αλλά για να το χαρακτηρίσουμε ή όχι «τεράστιο», πρέπει να το εξετάσουμε και συγκριτικά.
Αν είναι «τεράστιο» το 163% της Ελλάδας, τότε πώς θα χαρακτηρίζαμε το 431% της Βρετανίας; Ναι, όσο και αν φαίνεται απίστευτο, η κάποτε παντοκράτειρα Βρετανία χρωστάει σε ξένους το 431% του ΑΕΠ της! Αυτοί οι αλητήριοι «γιάπηδες» και «γκόλντεν μπόις» του Σίτι του Λονδίνου, που χαρακτηρίζουν δήθεν με ευφυολόγημα «γουρούνια (PIGS)» τις τέσσερις χώρες της Μεσογείου (Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία) πώς χαρακτηρίζουν τη δική τους χώρα που χρωστάει σε όλη την υφήλιο;
Χρησιμοποιήσαμε τη λέξη «μόλις» για το 163% του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας, γιατί το εξωτερικό χρέος μιας κραταιάς οικονομίας όπως της Ολλανδίας ανέρχεται στο 310,5% του ΑΕΠ της! Αλλά και του γειτονικού της Βελγίου ανέρχεται στο 275,6% του ΑΕΠ του.

Είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό μάλιστα να διαπιστώνει κανείς -κατάπληκτος, ομολογουμένως- ότι το εξωτερικό χρέος ακόμη και της ζάπλουτης Ελβετίας λόγω των αδιάκοπων χρηματοοικονομικών παιχνιδιών των πανίσχυρων τραπεζών της, ανέρχεται στο απίστευτο 276,5% του ΑΕΠ της! Έχει τέτοιο ποσοστό εξωτερικού χρέους η Ελβετία και μας πειράζει το 231% της Πορτογαλίας, το 167,5% της Ισπανίας ή το 123% της Ιταλίας; Είμαστε σοβαροί;

Ακόμη και η… Δανία (!) έχει μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος από την Ελλάδα (197% του ΑΕΠ) όπως και η Γαλλία (190,6%) και πάει λέγοντας…Το τελειωτικό χτύπημα όμως σε αυτήν την αισχρή επίθεση κατά της Ελλάδας το δίνει το γεγονός ότι ίδιο εξωτερικό χρέος με τη χώρα μας έχει και η ίδια η… Γερμανία – 163% εμείς και 161% του ΑΕΠ τους αυτοί! Τελεία και παύλα.

Υποκρισία: Μύθοι περί των αγορών
Σκοπιμότητες και μόνο υπηρετεί η στάση των αγορών μη διστάζοντας να αντιμετωπίζουν τα ίδια στοιχεία με αντιδιαμετρικό τρόπο, αν αυτό υπηρετεί τα συμφέροντά τους. Αυτό επισημαίνει η «Ελ Παΐς» οργισμένη:
«Έτος 2007. Η Ισπανία είναι μια ευημερούσα δύναμη, η επενδυτική δυνατότητα της οποίας πείθει τις αγορές μέχρι του σημείου να προσελκύσει ξένο κεφάλαιο της τάξης σχεδόν του 160% του ΑΕΠ.
Έτος 2010. Η Ισπανία είναι μια χώρα με πήλινα πόδια που χρωστάει στο εξωτερικό περισσότερο από 170% του ΑΕΠ της, πράγμα που γεννά αμφιβολίες έγκαιρης επιστροφής του. Σε λιγότερο από τρία χρόνια, ο παραμορφωτικός φακός των αγορών διαβάζει με πλήρως αντίθετο τρόπο δύο πολύ όμοια νούμερα»!
[Γιώργος Δελαστίκ, Έθνος]
την Πέμπτη

Απάντηση

αργοπεθαίνει......


αργοπεθαίνει, όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιοςδεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

αργοπεθαίνει, όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

αργοπεθαίνει, όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

αργοπεθαίνει, όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

αργοπεθαίνει, όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

αργοπεθαίνει, όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Pablo Neruda

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

ένας ακόμη ήρωας χρειάζεται υποστήριξη: Bradley Manning

εχθές μεταφέρθηκε από το Κουβέιτ όπου κρατείτο στις ΗΠΑ. ο Μπράντλευ Μάννινγκ, ο 22χρονος λοχίας του Αμερικανικού Στρατού θεωρείται ο υπεύθυνος διαρροής του γνωστού πλέον σ'ολον τον πλανήτη βίντεο οπου προβάλλονται εικόνες από εκτελέσεις αμάχων στη Βαγδάτη. επίσης για τη διαρροή 92.000 απορρήτων εγγράφων, όλα στην γνωστή μας ιστοσελίδα WIKILEAKS.

υπάρχει υπόμνημα στο οποίο μπορούμε να υπογράψουμε και να δηλώσουμε την υποστήριξή μας στον υπέρμαχο της αλήθειας και της ανθρωπιάς. το:

http://www.petitiononline.com/manning1/petition.html

για όσους δεν έχουν δει το βίντεο ακόμη:

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Το κίνημα των ακτημόνων στην Βραζιλία


Του Περικλή Κοροβέση

Στα τέλη του 19ου αιώνα κάποιος ονειροπόλος επαναστάτης, ονόματι Αντόνιο Κονσελέιρο, βαρέθηκε να περιμένει τη μέρα της επανάστασης για να αλλάξει η κοινωνία και αποφάσισε να χτίσει τη δική του την κοινωνία μέσα στην υπάρχουσα κοινωνία. Αυτά στη μακρινή Βραζιλία. Άρχισε να μιλάει για το όραμά του στους περιθωριακούς, στους τρωγλοδύτες, ζητιάνους, ξεχασμένους γέρους, σε παιδιά του δρόμου, ακόμα και σε ανάπηρους. Συγκέντρωσε μερικές χιλιάδες ανθρώπους όπου κατέλαβαν μια έκταση γης, στη βόρεια Βραζιλία. Το μέρος ήταν αφιλόξενο και κακοτράχαλο. Αλλά μπορούσαν να το καλλιεργήσουν και να ζήσουν. Όλοι είχαν το ίδιο μερίδιο, και όλοι μαζί φρόντιζαν τους γέρους και τους ανήμπορους. Η είδηση αυτής της "κοινωνίας" μέσα στην κοινωνία διέτρεξε όλη την Βραζιλία και άρχισαν να καταφθάνουν εκεί φτωχοί από την κάθε γωνιά της χώρας που ήθελαν να εγκατασταθούν στο Γκανούδος. Έτσι λεγότανε το μέρος.
Η κυβέρνηση αποφάσισε να στείλει 500 στρατιώτες για να καθαρίσουν την περιοχή. Αλλά έγινε ακριβώς το αντίθετο. Οι άοπλοι φτωχοί "καθάρισαν" τους στρατιώτες. Ελάχιστοι γύρισαν πίσω ζωντανοί και ακέραιοι. Η επόμενη επιχείρηση-σκούπα ήταν πιο οργανωμένη. Στείλανε 1.300 βαριά οπλισμένους στρατιώτες που τους υποστήριζε και πυροβολικό. Αλλά και εδώ τα πράγματα πήγαν άσκημα για τον κυβερνητικό στρατό. Γύρισαν πίσω δύο τρεις εκατοντάδες. Το 1897 ήρθε το τρίτο κύμα στρατιωτών. Περίπου 2.500 άντρες-κομάντος με κανόνια και όλα τα σχετικά. Τότε το Γκανούδος είχε περίπου δέκα χιλιάδες φτωχούς. Ύστερα από μάχες δύο μηνών το Γκανούδος πέφτει. Στους τελευταίους τέσσερις υπερασπιστές του Γκανούδος, ήταν ένα αγόρι εφτά χρονών και ένας άντρας 70 χρονών. Από αυτή τη σφαγή επέζησαν 400 άτομα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναικόπαιδα.
Σήμερα, τα ονόματα "Αντόνιο Κονσελέιρο" και "Γκανούδος" είναι αναφορές ιερές, για το Κίνημα των Ακτημόνων της Βραζιλίας που κινείται στις ίδιες αρχές. Πρώτο βήμα. Κατάληψη γης. Δεύτερο βήμα υπερασπίζουμε τη γη μας και αντιστεκόμαστε. Τρίτο βήμα καλλιεργούμε τη γη και παράγουμε. Και όλοι μαζί βοηθάμε αυτούς που έχουν ανάγκη.
Σήμερα υπάρχουν στη Βραζιλία 2.000 "ακομπαμέντος". Δηλαδή τόσα είναι και τα μέρη που έχουν καταλάβει οι ακτήμονες, έχουν χτίσει πρόχειρα χωριά, καλλιεργούν τη γη και πουλούν τα προϊόντα. Υπάρχουν πάνω από 250.000 οικογένειες που ζουν από δω και ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που ζουν στα "ακομπαμέντος" ξεπερνάει το ένα εκατομμύριο. Αυτό το κίνημα ιδρύθηκε το 1984 και σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο μεγάλα κινήματα στον κόσμο και αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς. Σήμερα είναι νόμιμο (και πριν από την εκλογή του Λούλα). Αλλά και αυτό δεν έγινε από μόνο του. Υπάρχει η σφαγή του Ελντοράντο ντος Καράγιας, όπου οι ακτήμονες σε μια πορεία διαμαρτυρίας, είχαν 19 νεκρούς και 69 τραυματίες. Σ' αυτή την πορεία δολοφονήθηκε ένας από τους ηγέτες του κινήματος, ο Αμάνσιο Ροντρίγκες Σίλβα. Τραυματίστηκε από μια σφαίρα στο πόδι και έπεσε κάτω. Αναγνωρίστηκε από τη στρατιωτική αστυνομία και τον εκτέλεσαν με μια σφαίρα στο κεφάλι, όταν βρισκόταν αυτός ανήμπορος και τραυματίας στην άκρη του δρόμου.
Το κίνημα των Ακτημόνων δεν είναι ένοπλο και δεν χρησιμοποιεί βία. Οι καταλήψεις γίνονται ειρηνικά, νύχτα και πάντα Παρασκευή (Μέχρι να κινηθεί η γραφειοκρατία, αυτοί έχουν ήδη εγκατασταθεί. Τα Σαββατοκύριακα η κρατική μηχανή ξεκουράζεται. Έτσι κερδίζουν οι ακτήμονες δύο μέρες). Προηγούμενα έχουν εντοπίσει ποια περιοχή θα καταλάβουν που θα πρέπει να είναι κρατική ή ο λαντιφουντάριος να την έχει αφήσει ακαλλιέργητη. Μη βίαιοι, δεν σημαίνει παθητικοί. Αντιστέκονται με χέρια και με πόδια. Την τύχη του Σίλβα είχαν πολλοί ηγέτες των Ακτημόνων. Οι πιστολέιρος που ενοικιάζονται από τους μεγαλοκτηματίες μπορούν να δολοφονήσουν όποιον τους υποδειχθεί έναντι του ποσού των 20-50 ευρώ. Από το 1985 μέχρι το 1999, είχαν δολοφονηθεί 1.169 άτομα που όλα τους είχαν σχέση με το κίνημα των ακτημόνων. Ανάμεσά τους και πολλοί κληρικοί που ανήκουν στη "Θεολογία της Απελευθέρωσης" και πήραν ενεργό μέρος στις καταλήψεις. Γι' αυτό δεν είναι σπάνιο να δεις τη φωτογραφία του Τσε δίπλα στο Χριστό, στην ίδια καλύβα. Στη Βραζιλία υπάρχουν 15 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν στην απόλυτη φτώχεια. Και εδώ είναι η μεγάλη δεξαμενή του κινήματος. Η εγκληματικότητα στη Βραζιλία είναι μεγάλη. Στο Σαν Πάουλο δολοφονούνται κάθε χρόνο 6.000 άνθρωποι και άλλοι 3.000 στο Ρίο. Τα περισσότερα είναι έργα των πιστολέιρος ή των ιδιωτικών αστυνομιών των πλουσίων. Συνήθως τα θύματα είναι παιδιά ή άνεργοι που βρέθηκαν στη λάθος γειτονιά. Και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να αποφασίσει κάποιος να ενωθεί με το κίνημα εν αναμονή της δημιουργίας του νέου "ακομπαμέντος". Και η ελπίδα για κάτι καλύτερο, εδώ και τώρα, στρατολογεί.

Πηγή: Frederik Ekelund, από το σουηδικό περιοδικό "Ordfront" (5/2002).

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Το «Πείραμα της Φυλακής»

το πείραμα που υλοποίησαν ψυχολόγοι του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ με συμμετοχή φοιτητών ως πειραματόζωα. τα συμπεράσματα εξηγούν την άσκηση ακόμη και βίας και θηριωδίας από ανθρώπους που τους έχει δοθεί εξουσία κατά κάποιο τρόπο αλλά και η ανοχή και υποταγή σ' αυτούς από τους εξουσιαζόμενους

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

τα τραγιά.....


Καμαρώσαμε τους αξιότιμους εθνοπατέρες μας να παρλάρουν στο Παρλαμέντο τους. Για το εργατικό και ασφαλιστικό. Ανάλλαχτοι ολόιδιοι και ολόφτυστοι. (Πλην ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων). Υποδείγματα αμίμητου «ηρωισμού»…
Γιατί είναι ύψιστος «ηρωισμός» να μην κουράζεσαι να επαναλαμβάνεις αενάως τις ίδιες τιποτολογίες. Και να σκηνοθετείς βατραχομυιομαχίες, προκειμένου να εξαπατήσεις, για μια ακόμη φορά, το Ναστραδίν λαό, για να του πάρεις, όχι πια το πάπλωμα, αλλά το τομάρι.
Και η απόφαση δεδομένη, όπως πάντα. Όπως στην περίπτωση του νόμου για την ανευθυνότητα των υπουργών. Ή τη βουλευτική ασυλία. Και όποια άλλη αλητεία. Για την καταλήστευση σε βάρος του λαού. Και προπάντων το αλήστου μνήμης δουλαγωγικό και δουλοκτητικό Μνημόνιο.
Οι εξαιρέσεις -λένε- φταίνε. Η πλειοψηφία είναι καλοί. Κι όμως τους σκανδαλοποιούς νόμους τους ψηφίζουν πάντα οι πλειοψηφίες και όχι οι εξαιρέσεις.
Ο παπατζής καραγκιοζοπαίχτης του κατεστημένου χορεύει τις μαριονέτες του έτσι, ώστε, κάθε φορά, μονά ζυγά να ’ναι δικά του. Και πάντα αυτός να βγαίνει κερδισμένος και πάντα ο λαός χαμένος.
Υπάρχουν «τάχα μου» και κάποιοι-προς στιγμήν-διαφωνούντες με τη σκληρότητα των μέτρων. Για να εκτονώνουν και χαλαρώνουν με τους ψευτοηρωισμούς τους τον εξουθενωμένο και οργισμένο λαό. Αλλά, παρά τις «τραγικές» συγκρούσεις, που υποτίθεται ότι βιώνουν, τελικά υποκύπτουν στα «τραγικά» αδιέξοδα…
Γιατί βέβαια «τα λεφτά είναι πολλά». Και σίγουρα πολύ περισσότερα απ’ το μισθό και τη σύνταξη των 360 ευρώ. Που, αν τους υποχρέωναν να ζήσουν μόνο με αυτά, οι περισσότεροι θα προτιμούσαν μάλλον ν’ αυτοκτονούσαν.
Και ο λαός; Τι κάνει ο λαός!
Ο, τι και τα τραγιά του ανέκδοτου. Που, αν ορμούσαν όλα μαζί καταπάνω στο χασάπη, που τα ‘σφαζε, θα τον είχαν εξουδετερώσει και θα γλίτωναν. Αλλά το καθένα σκεφτόταν: Δε βαριέσαι! Τώρα κάποιο άλλο σφάζεται. Μπορεί και να γλιτώσω εγώ…
Και αναχάραζαν ή τρώγαν το χόρτο τους. Πράσινο ή και γαλάζιο από τη μούχλα…
Άλλωστε τώρα μας αριβάρουν και οι δημοτικές. Και τ’ αφεντικά θέλουν ν’ αναμετρήσουν το «έχει» τους. Να ιδούνε πόσοι «ιδανικοί αυτόχειρες» θ’ ακολουθήσουν το σφαγείο του ενός και πόσοι το σφαγείο του άλλου.
Να τους κακοκαρδίσουμε; Δεν γίνεται! Καλύτερα στον Καιάδα κι εμείς και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας και τα τρισέγγονά μας…
Άλλωστε, όπως φαίνεται, κατατρυχόμαστε και από σύμπλεγμα εξαρτήσεως. Όπως οι μαύροι δούλοι. Που και μετά τη νόμιμη απελευθέρωσή τους, δεν ήθελαν να ζήσουν ανεξάρτητοι απ’ τους δήμιους και εκμεταλλευτές τους.
Που ’σαι καημένε Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη και Μπότσαρη και Μακρυγιάννη! Και τόσοι άλλοι αθάνατοι ήρωες… Που χύσατε το αίμα σας και δώσατε και τη ζωή σας για τη λευτεριά! Να καμαρώσετε τους προσκυνημένους γραικύλους….
Πώς σέρνονται στο Γκουαντανάμο της τοκογλυφίας και τη Βαστίλη του καπιαλιστικού Μεσαίωνα με τις ατσάλινες αλυσίδες των βαρύτατων χρεών, που χάλκευσαν σε βάρος τους κάποιες πλειοψηφίες εθνοπατέρων…

Παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis,wordpress.com

e-mail: papailiasyfanis11@gmail.com

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

ΑΪΤΗ «Η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων, είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει μέσα σ' αυτή την καταστροφή, »


Μαρτυρία - Της Ιζαμπέλ Τζέινσον - Τρεις εβδομάδες μετά τον καταστροφικό σεισμό που χτύπησε την Αϊτή, ήρθε η στιγμή για την Ιζαμπέλ Τζέινσον, Υπεύθυνη Επικοινωνίας της Αποστολής, να αναχωρήσει. Λυπημένη που αφήνει πολλούς ασθενείς που έχει γνωρίσει, η Ιζαμπέλ νιώθει συγκινημένη από την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη που έχουν δείξει οι Αϊτινοί στη διάρκεια αυτής της καταστροφής.

Χαίρεται, όμως, γιατί ξέρει ότι ενώ ο προσωπικός χρόνος παραμονής της στην Αϊτή τελειώνει, οι ομάδες των ΓΧΣ συνεχίζουν να εργάζονται για να προσφέρουν την αναγκαία ιατρική περίθαλψη.

«Φοβόμουν αυτή τη μέρα, γιατί δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να πεις αντίο. Έχω νιώσει τόση αγάπη και τόσο σεβασμό για τον πληθυσμό της Αϊτής που στέκεται με τόση αξιοπρέπεια απέναντι σε αυτή τη δυστυχία.

Οι ομάδες μας επεκτείνουν τα ιατρικά μας προγράμματα. Τώρα έχουμε πολλά σημεία δράσης στο Πορτ-ο-Πρενς, στις περιοχές Λεγκάν και Τζάκμελ για να προσφέρουμε όχι μόνο χειρουργική φροντίδα στους τραυματίες, αλλά και αποκατάσταση τραυμάτων, εμβολιασμούς, θεραπευτική τροφή για υποσιτισμένα παιδιά, γυναικολογική φροντίδα, συμβουλευτική και μακροχρόνια φροντίδα στους εκατοντάδες ασθενείς. Τα τραύματα του σώματος θα θεραπευτούν με το χρόνο, αλλά τα τραύματα στις ψυχές τους θα χρειαστούν επίσης ειδική φροντίδα. Πολλοί άνθρωποι μου λένε ότι δε θέλουν να σκέφτονται όσα έγιναν, επειδή δε θέλουν να ξαναζήσουν τον τρόμο. Μίλησα σε μία ασθενή σήμερα, την Ελίζαμπεθ, που έχει τραυματιστεί σοβαρά και πάσχει από κατάθλιψη. Ήταν σιωπηλή και απομονωμένη, ξεσπώντας σε κλάματα κάποιες στιγμές. Το σοκ που υπέστη χάνοντας τα λίγα πράγματα που είχε, το σπίτι της, ήταν πολύ μεγάλο για να το αντέξει. Ποιο θα είναι το μέλλον της; Που θα ζήσει; Νιώθω άσχημα γιατί δεν μπορώ να τη στηρίξω πολύ. Από τη στιγμή που αρχίσει η φυσική επούλωση των τραυμάτων, οι άνθρωποι εδώ θα χρειαστούν δουλειές και σπίτια για να μπορέσουν να νιώσουν ασφαλείς.

Η εκτίμηση που κάναμε την προηγούμενη εβδομάδα μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει ελπίδα για όσους έφυγαν από το Πορτ-Πρενς. Ήταν φανταστικό να ανακαλύπτεις την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων σε αυτές τις μικρές πόλεις. Παρέχεται δωρεάν ιατρική περίθαλψη στους επιζώντες του σεισμού στη Δομινικανή Δημοκρατία και την Αϊτή. Οι γιατροί έχουν προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες τους και οι δήμαρχοι των πόλεων έχουν οργανώσει με λεωφορεία τη μεταφορά κατοίκων από το Πορτ-ο-Πρενς στις πόλεις τους. Στην πραγματικότητα, το πιο όμορφο πράγμα που έχω παρατηρήσει σε αυτή την καταστροφή είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων.

Οι κάτοικοι της Αϊτής βοηθούν ο ένας τον άλλον θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους για να βγάλουν φίλους αλλά και αγνώστους από τα συντρίμμια, μοιράζοντας μεταξύ τους το λίγο φαγητό που τους έχει απομείνει, φιλοξενώντας δεκάδες αστέγους στα σπίτια της υπαίθρου και ψάχνοντας ο ένας τον άλλον τη νύχτα τους δρόμους του Πορτ-ο-Πρενς. Τώρα υπάρχουν δεκάδες οργανώσεις που δίνουν ελπίδα και θέλουν να βοηθήσουν με κάθε τρόπο. Οι δήμαρχοι των πόλεων έχουν προσλάβει εκατοντάδες άτομα για να καθαρίσουν τους δρόμους από τα συντρίμμια, να επαναφέρουν την καθαριότητα και την τάξη. Και κάποιοι έχουν στήσει μικρούς πάγκους για να πουλήσουν τρόφιμα στους καταυλισμούς των αστέγων γύρω από την πόλη. Η ζωή πρέπει να συνεχιστεί.

Η τελευταία μου ευχή είναι να μην ξεχάσουμε εμείς οι τυχεροί, την Ελίζαμπεθ, τη Σύνθια, τη Στε-Αμίζ και την Γκαμπριέλ όταν πια σβήνουν οι τηλεοπτικές κάμερες,. Γιατί θα συνεχίσουν να ζουν με τις συνέπειες αυτής της καταστροφής. Το μόνο που με καθησυχάζει φεύγοντας είναι ότι θα συνεχίσουμε να τους προσφέρουμε ιατρική περίθαλψη για όσο τη χρειάζονται. »

πηγή

Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Η ΔΙΕΘΝΗΣ

(Η Διεθνής γράφτηκε το 1871 από τον Ευάγγελο Ποτιέ και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1895 από τον Γκοσσελέν, που καταδιώχθηκε για την έκδοση αυτή, σαν υποκινητής σε στάση και καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλακή και 100 φράγκα πρόστιμο. Μεταφράστηκε στα ελληνικά από το Ρήγα Γκόλφη το 1921. Συμβάλλοντας στον ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ την μελοποιήσαμε σε δικιά μας εκτέλεση)

Εμπρός της γης οι κολασμένοι
Της πεινάς σκλάβοι εμπρός, εμπρός
Το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει
Σαν βροντή σαν κεραυνός.
Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια
Όλοι εμείς οι ταπεινοί της γης
Που ζούσαμε στην καταφρόνια
Θα γίνουμε το παν εμείς.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ…Η ΔΙΕΘΝΗΣ… Η ΔΙΕΘΝΗΣ…Η ΔΙΕΘΝΗΣ

Θεοί, άρχονται, βασιλιάδες
Με πλάνα λόγια μας γελούν
Της γης οι δούλοι και οι ραγιάδες
Μονάχοι τους θα σωθούν.
Για να λείψουν πια τα δεσμά μας
Για να πάψει πια η κλεψιά
Να ιδούνε πρέπει την γροθιά μας
Και την ψυχή μας την φωτιά.

Εμπρός μονάχη μας ελπίδα
Είναι η σφιγμένη μας γροθιά
Κάτω οι πόλεμοι και η πατρίδα
Ζήτω, ζήτω η λευτεριά
Και αν θελήσουν να δοκιμάσουν
Της ψυχής μας τους κεραυνούς
Να ιδούνε τότες θα προφτάσουν
Πως είναι οι σφαίρες μας για αυτούς

Σκληρός ο νόμος μας ξεσκίζει
Κι οι φόροι ασήκωτοι για μας
Ο πλούσιος ότι κι αν κερδίζει
Είναι πλούτος της κλεψιάς.
Η σκλαβιά, η αδικία φτάνει
Όχι πια ταπεινοί σκυφτοί
Αδέλφια η φύση όλους μας κάνει
Και είμαστε ίσοι μπρος σε αυτή.

Οι πλούσιοι άσπλαχνα μας γδέρνουν
Και μας αρπάζουν το ψωμί
Τον κόπο μας και αυτοί κι αν παίρνουν
Για μας η πεινά πληρωμή
Της δουλείας Όλοι οι κλεφτες κατου
Δίκιο τώρα ο φτωχός ζητάει
Όσο γυρεύει είναι δικά του
Κι όταν θελήσει τα αποκτάει

Εμάς που αδιάκοπα η δουλειά μας
Γεννάει της γης τους θησαυρούς
Όλα τα πλούτη είναι δικά μας
Όλα ανήκουν στους φτωχούς.
τώρα πια κόρακες και ακρίδες
Δεν σκεπάζουν τον ουρανό
Χρυσός ο ήλιος στέλνει αχτίδες
Χαμόγελο παντοτινό.

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

διανοούμενες πόρνες


«Η δουλειά του δημοσιογράφου, είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται κατάφωρα, να διαστρεβλώνει, να διαβάλει, να κολακεύει το θεό του χρήματος και να πουλάει τη χώρα του και τους συνανθρώπους του για το καθημερινό του ψωμί. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω και δεν μπορώ να καταλάβω τι ανοησία είναι αυτή η πρόποση στον «ανεξάρτητο Τύπο». Είμαστε υποτελείς και εργαλεία των πλουσίων ανθρώπων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε μαριονέτες! Εκείνοι τραβάνε τα κορδόνια κι εμείς χορεύουμε. Τα ταλέντα μας, οι δυνατότητες και οι ζωές μας είναι όλα ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες”
John Swinton (Σκωτσέζος δημοσιογράφος)
από το μπλογκ του Παπα-Ηλία

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Νόαμ Τσόμσκι και ΜΜΕ - κατασκευάζοντας συναίνεση

Noam Chomsky: manufacturing consent
ένα εκπληκτικό ντοκυμαντέρ βασισμένο πάνω σε συνεντεύξεις που έδωσε ο αμερικανός καθηγητής και διανοητής

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

ΠΟΣΟ ΚΑΝΕΙ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ;


Ένα κείμενο του Γιώργου Αυγερόπουλου για την στενή σχέση κέρδους, υποκρισίας και περιβάλλοντος

Αυτό το κείμενο είναι η ομιλία του Γιώργου στην ημερίδα της ΜΚΟ Fit On Earth, με θέμα "Η συνεισφορά των ΜΜΕ στην Αειφόρο Ανάπτυξη και στο Περιβάλλον", που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου την Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Ας παραδεχθούμε ανοιχτά πως το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος έχει στα σπλάχνα του αρκετή υποκρισία. Ή για να το πω αλλιώς:
Η πιο έντιμη προσέγγιση που άκουσα ποτέ μου είναι αυτή ενός χρηματιστή της Γουόλ Στριτ ο οποίος κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της νέας μας ταινίας που λέγεται «Πουλώντας Αέρα», είπε: «Αν η προστασία του περιβάλλοντος γίνει μπίζνες τότε ο πλανήτης ίσως έχει μια ευκαιρία να σωθεί».

Ίσως πολλοί να μην γνωρίζουν πως τα τελευταία 5 χρόνια, μπήκε στις παγκόσμιες αγορές ένα νέο προιόν που λέγεται Διοξείδιο του Άνθρακα. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι ήδη εμπορεύσιμο είδος που πωλείται και αγοράζεται στα χρηματιστήρια του Σικάγο και του Λονδίνου, όπως ακριβώς το ρύζι, το πετρέλαιο, το στάρι ή ο χρυσός. Το 2009 η τιμή του κυμάνθηκε περίπου στα 35 Ευρώ ο τόνος.

Ηγέτης της Αγοράς του Άνθρακα είναι η ευρωπαϊκή ένωση με αμφισβητήσιμα αποτελέσματα τόσο ως προς τα οφέλη που αποκόμισε το περιβάλλον, όσο και ως προς την βελτίωση της ζωής των κατοίκων της.

Στις ΗΠΑ, πολυεθνικές όπως η Chevron, η General Motors και η American Electric Power αγοράζουν ζούγκλες στη Βραζιλία τις οποίες προστατεύουν προκειμένου να αντισταθμίσουν τις εκπομπές τους. Δηλαδή μπορούν να συνεχίσουν να ρυπαίνουν στον τόπο όπου λειτουργούν, στο Οχάιο για παράδειγμα αλλά το διοξείδιο του άνθρακα που απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα υποτίθεται πως το απορροφούν τα δέντρα τους στη Βραζιλία.

Και με τις μονάδες άνθρακα που κερδίζουν μπορούν να συμμετέχουν στην Αγορά η οποία υπολογίζεται ότι μέχρι το 2020 θα αγγίξει τα 3 τρις δολάρια.

Θα πείτε: «Τουλάχιστον προστατεύουν και μια ζούγκλα! Κάτι είναι και αυτό!» Αυτό είπαμε και μεις γι αυτό και πήγαμε επι τόπου. Στο Οχάιο και τη Δυτική Βιρτζίνια, όπου λειτουργεί η Αμέρικαν Ελέκτρικ Πάουερ ο αυτοκράτορας του Λιθάνθρακα στις ΗΠΑ. Είδαμε ότι οι ντόπιοι έχουν ένα από τα πιο υψηλούς δείκτες καρκίνου στη χώρα χαμηλό προσδόκιμο επιβίωσης και φτώχεια. Στην Βραζιλία δε, εκεί όπου η εταιρεία επένδυσε ζουν άνθρωποι εδώ και αιώνες όπου ζουν από το δάσος. Σήμερα δεν τους επιτρέπεται ούτε να κυνηγήσουν ούτε να κόψουν ένα κλαρί. Οι παραβάτες συλλαμβάνονται και σύμφωνα με την διαδικασία και αντιμετωπίζονται όπως οι εμπλεκόμενοι σε υποθέσεις ναρκωτικών, που διαχωρίζονται σε χρήστες και εμπόρους. Μετά τη σύλληψη οι αστυνομικοί πηγαίνουν στο σπίτι του δράστη για να δουν αν η οικογένειά του είχε ανάγκη το θήραμα για να φάει καθώς είναι διαφορετικές οι ποινές που επιβάλλονται στον χρήστη και διαφορετικές στον έμπορο.

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν είναι πολλοί εκείνοι που αμφιβάλλουν για το αν οι Αγορές μπορούν να σώσουν τον πλανήτη Γη. Και με τις κυβερνήσεις να μην μπορούν να συμφωνήσουν στο παραμικρό στην Κοπεγχάγη το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι προσπαθούμε να επιδιορθώσουμε μια τεράστια βλάβη με νυχοκόπτη. Κάνουμε πολύ λίγα, πολύ αργά.

Την ίδια στιγμή κάτοικοι φτωχών παράκτιων περιοχών του Μπαγκλαντές, πλημμυρίζουν, μένουν άστεγοι, χάνουν τις σοδειές τους, αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας και γίνονται πρόσφυγες, καθώς η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει. Οι πρώτοι περιβαλλοντικοί πρόσφυγες των καιρών μας. Μέχρι το 2050 η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και η κλιματική αλλαγή, θα διώξουν από τις εστίες τους 250.000.000 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, λένε οι ερευνητές. Κανένας πόλεμος, καμία σύγκρουση δεν είχε τόσο φρικτό αποτέλεσμα.

Την ίδια στιγμή 5 αρκτικά κράτη που λένε πως νοιάζονται για το περιβάλλον, ερίζουν για την οριοθέτηση των συνόρων τους στην Αρκτική - μια περιοχή ξεχασμένη για πολύ καιρό από Θεό και ανθρώπους - προκειμένου να εξορύξουν (και να κάψουν) τα αποθέματα μαύρου χρυσού που κρύβονται από κάτω.

Tην ίδια στιγμή πολυεθνικές πετρελαικές εταιρείες, που πληρώνουν αδρά για να διαφημίσουν το «πράσινο» προφίλ τους, καταδικάζουν στην εξαθλίωση και τον θάνατο τους ντόπιους πληθυσμούς στο Δέλτα του Νίγηρα, στην Αμαζονία του Εκουαδόρ και τώρα στον Κόλπο του Μεξικού.

Εμείς οι πολίτες στον ανεπτυγμένο κόσμο κλείνουμε για μια ώρα τα φώτα σε ένδειξη διαμαρτυρίας, μαθαίνουμε να μην πετάμε το ηλεκτρονικό μας απόβλητο στα σκουπίδια και να κάνουμε ανακύκλωση. Κάτι είναι και αυτό! Το περιβάλλον είναι σίγουρα υπόθεση όλων μας. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι πρωτίστως είναι μέγιστο πολιτικό θέμα το οποίο μέχρι στιγμής κυβερνήσεις και αγορές είναι ανίκανες να λύσουν. Γιατί όταν καλούνται να επιλέξουν μεταξύ κέρδους και πλανήτη επιλέγουν πάντα το πρώτο.

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

απαγόρευση ανάρτησης της ελληνικής σημαίας


Την απαγόρευση ανάρτησης της ελληνικής σημαίας στη βραχονησίδα Ζουράφα από το Λιμενικό, καταγγέλλει ομάδα πολιτών από τη Βόρεια Ελλάδα, που θέλησε να αποβιβαστεί στη νησίδα.

Όπως καταγγέλλουν οι πολίτες, με ειδικό σήμα, το Λιμενικό απαγόρευσε τη μετάβαση, με τη δικαιολογία ότι η ανάρτηση του ιστού της σημαίας ενδεχομένως να προκαλέσει ζημιές στο φάρο που υπάρχει στο έδαφος του νησιού.
Η Λαδόξερα (Ζουράφα) είναι το κρίσιμο έδαφος για τα πετρέλαια του Β.Αιγαίου.
Η Λαδόξερα οριοθετεί την ελληνική επικράτεια στο Βορειοανατολικό Αιγαίο. Είναι η Βορειοανατολικότερη των Θρακικών Σποράδων.

Η Ζουράφα* (Λαδόξερα) με επιφάνεια κάποτε 9 στρέμματα και μήκος ακτής 465 μέτρα (σύμφωνα με παλαιότερες μετρήσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσία του Π.Ν), τώρα είναι μικρότερη του ενός στρέμματος και έχει ακτογραμμή 32 μέτρα , είναι χαμηλή και για αυτό εξαιρετικά επικίνδυνη , ιδίως με δυσμενείς συνθήκες ορατότητας για όσους πλέουν ανατολικώς της Σαμοθράκης , από το Βορειοανατολικό άκρο της οποίας (Άκρα Άγκιστρο ή Σκεπαστό) απέχει 6 ν.μ. περίπου.
Έπ' αυτής λειτουργεί φανός μεμονωμένου κινδύνου με αναλάμπον λευκό φως.
Η μεταλλική πυραμίς του φανού είναι χρωματισμένη μαύρη με ερυθρή λωρίδα. Βάθη μικρότερα από 10 μέτρα βρίσκονται μέχρις αποστάσεως 100 μέτρων περίπου γύρω της. Απέχει 22 ν.μ περίπου από το φάρο της Αλεξανδρουπόλεως , είναι υπόλειμμα ηφαιστειογενούς νήσου και έχει παρατηρηθεί αξιόλογο θαλάσσιο ρεύμα ανατολικής διευθύνσεως κοντά της.
Η ευρύτερη περιοχής της είναι πλούσιος ψαρότοπος , όπου συχνάζουν ακόμη όλων των ειδών τα ψάρια. Με την Ζουράφα ασχολήθηκε διεξοδικώς σε περισπούδαστο άρθρο του στη "Θρακική Επετηρίδα" ο διακεκριμένος λόγιος της Σαμοθράκης Νικόλαος Φαρδύς (1853-1901). ("Τα Ζγοράφα ως κέντρο των σεισμών της Σαμοθράκης και λείψανο τεσσάρων νήσων του Θρακικού Πελάγους προ αμνημονεύτων χρόνων καποντισθεισών")

Ο συγγραφεύς αυτός γράφοντας για το νησί το 1897 το αποκαλεί "Ζγοράφα" (τα) και σημειώνει , ότι σε καιρό γαλήνης διακρίνεται και από κάποια υγρή, ελαιώδη ουσία που επιπλέει επί των πέριξ υδάτων , που αποπνέει οξεία οσμή πετρελαίου . Ο ίδιος μεταξύ άλλων αναφέρει ότι : α) Για πρώτη φορά διαπίστωσε προσωπικώς την ύπαρξη εκεί πετρελαίου το 1874 , του οποίου η πηγή ευρίσκετο επί της Ζουράφας β) Η Ζουράφα ήταν ονομαστή για την ποσότητα και την ποιότητα των σπόγγων της γ) Στην περιοχή της υπήρχαν πολλά ίχνη κτηρίων των οποίων διακρίνονται οι θύρες , τα παράθυρα οι κίονες , τα κιονόκρανα κ.λ.π. (προφανώς η εναλακτική ονομασία Λαδόξερα οφείλεται στην ύπαρξη της παραπάνω ελαιώδους ουσίας).

Ο κορυφαίος των θαλασσογράφων μας Σ.Ε. Λυκούδης έγραφε προ εβδομήντα περίπου ετών ,ότι η διαβρωτική επεξεργασία της θάλασσας κατήντησε την Ζουράφα να έχει διάσταση μέγιστη 35 μέτρα , της οποίας οι δύο ακραίες κεφαλές είναι ξηρές σε περίοδο γαλήνης και αναπαυτήρια γλάρων .

Η Ζουράφα είναι , όπως προαναφέρεται το Βορειανατολικότερο , αναδυόμενο στην ανοιχτή θάλασσα , νησαίο Ελληνικό έδαφος υπόλειμμα μεγάλου εδάφους. Αναφέρεται από τον Marko Boscini (1613 -1678) , χωρίς όνομα και τον Alexander Conze Γερμανό αρχαιολόγο που επισκέφτηκε την Σαμοθράκη κατά τον β΄ ήμισυ του παρελθόντος αιώνος "Τα Ζγόραφα" .

Χάρη στην επί αυτής κυριαρχία , η Ελλάς επεκτείνει σημαντικά τις ζώνες θαλάσσιας κυριαρχία της (χωρικά ύδατα κ.ά.) στον κρίσιμο χώρο του Β.Α. Αιγαίου , προς τα Ανατολικά. Στο στενό μεταξύ της Ζουράφας και της Άκρας Γκρέμια ( σήμερα Boztepe Burnu, της Ανατολικής Θράκης) έχει εύρος 14 ν.μ. περίπου . Στο παρελθόν αρκετά πλοία , προσπαθώντας να αποφύγουν την προσέγγιση προς την Ζουράφα είχαν προσαράξει στα βραχώδη νησαίο εδάφη που περιβάλουν την άκρα Γκρέμια . Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν την ύπαρξη της Ζουράφας ,που κείται Ανατολικά της Σαμοθράκης , Βόρεια της Ίμβρου και Νότια της Αλεξανδρουπόλεως και την οποία περιφρονητικώς παραλείπουν οι περισσότεροι από τους κυκλοφορούντες για το ευρύ κοινό (σχολικοί ,τουριστικοί κ.ά.) χάρτες μας , μολονότι σηματοδοτεί τα όρια της Ελληνικής Επικράτειας .

Σε όσα Αναφέρει Ο Σ.Ε. Λυκούδης για την διαβρωτική επεξεργασία της θάλασσας και η ταπεινότητα μας για την επείγουσα ανάγκη προστασίας της Ζουράφας από την αέναη δράση των στοιχείων της φύσης , πρέπει να προστεθεί η παρατήρηση που έχει καταχωρηθεί στην παλαιότερη έκδοση του Πλοηγού του έτους 1955 , σύμφωνα με την οποία σε μικρές αποστάσεις από τη Ζουράφα υπάρχουν στα μεν Δυτικά της "Βράχος" μικρού υπέρ την επιφάνεια της θάλασσας ύψους , στα σε Νοτιοανατολικά της "Βράχος" περί την επιφάνεια της θάλασσας. Ήδη , μετά από 40 χρόνια , τα βραχώδη αυτά νησαία εδάφη έχουν δυστυχώς εξαλειφθεί. Προφανώς περιέπεσαν στην κατηγορία του σκόπελοι ή και της υφάλου …. Απέμεινε η κάπως υψηλότερη Ζουράφα. Νησιοφύλακες και νησίαρχοι της (μέχρι πότε); τα θαλασσοπούλια……

*Από τη μελέτη του Γεωργίου Γιαγκάκη "Η ΖΟΥΡΑΦΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΩΝ 11

ευχαριστώ τον καλό φίλο Αναστάσιο Π. για τα χρήσιμα μέιλ που στέλνει