Subcommandante Marcos & Αντιπαγκοσμιοποίηση.

Ο Υποδιοικητής Μάρκος αποτελεί την πιο σύγχρονη και αντιπροσωπευτική φυσιογνωμία της αντιπαγκοσμιοποίησης. Εκτός από το όπλο του και την αγάπη του λαού του διαθέτει οξυδερκές πνεύμα και έξυπνο χιούμορ. Με την ηλεκτρονική του πένα αναλύει διεισδυτικά την αντίθεση ανάμεσα στην παγκοσμιοποίηση και την αντιπαγκοσμιοποίηση και απευθύνει στο διεθνές κοινό τους ποιητικολογοτεχνικούς σχεδιασμούς του και τους πολιτικοκοινωνικούς στοχασμούς του πάνω στο ζήτημα αυτό μέσα από την μυστηριακή ζούγκλα του Μεξικού.
«Βλέπουμε με μεγάλη ελπίδα αυτό που γεννιέται τούτη την στιγμή. Μετά τον παροδικό μαρασμό των προοδευτικών δυνάμεων του κόσμου που ακολούθησε την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989, και μετά την κυριαρχία της μεγάλης χρηματοοικονομικής εξουσίας, παρατηρούμε σήμερα ένα είδος τεράστιας συλλογικής αφύπνισης. Χωρίς αμφιβολία συνεισφέραμε σ’ αυτήν την γενική αφύπνιση, αλλά εντυπωσιαστήκαμε και εμείς οι ίδιοι από αυτήν. Κάποιες περιστάσεις, ευτυχείς ή ατυχείς, μας παρουσίασαν, εμάς τους Ζαπατίστας, σαν το ξεκίνημα κάποιου πράγματος. Πιστεύουμε πως όχι, ότι το ξεκίνημα πρέπει πάντα να οικοδομηθεί και σχετίζεται κυρίως με το Σιάτλ, το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ του Πόρτο Αλέγκρο και τις ποικίλες πρωτοβουλίες αντίστασης στην Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική, κ.λπ.», διαπιστώνει ο Μεξικανός επαναστάτης.
Όμως ανησυχεί καθώς διαπιστώνει ότι το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης παρουσιάζει δύο μεταξύ τους αντιμαχόμενες όψεις. Από την μια πλευρά υπάρχουν οι ανθρωπιστικές δημοκρατικές τάσεις που θέλουν ακριβώς να επιτύχουν την διεθνή υποχώρηση του απολυταρχικού χαρακτήρα της εξουσίας και την ανάπτυξη της πραγματικής κοινωνικής συμμετοχής στην διακυβέρνηση του κόσμου. Από την άλλη πλευρά συσπειρώνονται διάφορες ολοκληρωτικές τάσεις, οι οποίες ακριβώς επιθυμούν την διασφάλιση και επέκταση της δικής τους αυταρχικής εξουσίας μέσα στην σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη πολιτική πραγματικότητα.
Στην ουσία για άλλη μια φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας συγκρούονται η ανθρωπιά με την βαρβαρότητα, η ελευθερία με την σκλαβιά, η δημοκρατία με την τυραννία. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση χρησιμοποιεί ως ανάχωμα στην σαρωτική άνοδο και εξάπλωση του κινήματος για οικουμενική κοινωνική δημοκρατία την φασιστική και φονταμενταλιστική εκτροπή του ακροδεξιού κομματιού της αντιπαγκοσμιοποίησης, όπως ακριβώς είχε κάνει η φιλελεύθερη εκδοχή της κατά τον προηγούμενο αιώνα προκειμένου να εκθρέψει τον ναζισμό ενάντια στον σοσιαλισμό. «Όλα αυτά τα ελπιδοφόρα κινήματα προσφέρουν εναλλακτική λύση σε μιαν άλλη αντίσταση που συμβαίνει αυτή την στιγμή. Σκέφτομαι την αντίσταση φονταμενταλιστικού τύπου, είτε πρόκειται για θρησκευτικό είτε για υπερεθνικιστικό φονταμενταλισμό.. Αυτός ο θρησκευτικός ή εθνικός δογματισμός ισχυρίζεται μερικές φορές ότι αποτελεί γνήσια μορφή αντίστασης στην παγκοσμιοποίηση, ενώ, στην πραγματικότητα, είναι μόνο μια εκδήλωση μισαλλοδοξίας, σκοταδισμού και απομονωτισμού», διαπιστώνει ο μασκοφόρος στοχαστής.
Και εξηγεί ότι: «Το κίνημα αντίστασης στην παγκοσμιοποίηση βαδίζει στην κόψη ενός ξυραφιού. πρέπει να πλατύνει αυτή την κόψη ώσπου να την μετατρέψει σε πλατειά λεωφόρο που οδηγεί σ’ ένα νέο κόσμο»!
πηγή

μετρητής αξίας της ζωής μας; ε, ναι

Τσιπ Κόνλι: Μετρώντας αυτό που δίνει αξία στη ζωή μας



μια φωτεισμένη ομιλία

Ένα Μοντέλο Καλλιέργειας για ένα Βιώσιμο Κόσμο

του Ντεβίντερ Σάρμα

Σε δέκα χρόνια από τώρα, το 2020, όταν θα κοιτάμε προς τα πίσω, η γεωργία της Ινδίας μπορεί να έχει μετατραπεί σε ένα υγιεινό και γεμάτο ζωή σύστημα όπου η χρήση φυτοφαρμάκων θα είναι παρελθόν, ο μόχθος και η απογοήτευση θα έχουν αντικατασταθεί από τη χαμένη υπερηφάνεια στη γεωργία, και η γεωργία θα έχει γίνει γίνεται αειφόρος και δεν θα αποτελεί παράγοντα υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Καθώς μπαίνουμε στο 2010, ξαναγράφεται το σενάριο για μια γεωργία με φουτουριστικό χαρακτήρα, η οποία φέρνει πάλι το χαμόγελο στα πρόσωπα των αγροτών και δεν απειλεί το περιβάλλον.
Αυτό που ξεκίνησε ως μια μικρή πρωτοβουλία έξι περίπου χρόνια πριν σε ένα άγνωστο χωριό στην περιοχή Khamam έχει εξαπλωθεί τώρα σε περισσότερα από 2 χιλιάδες στρέμματα σε 21 περιοχές της Andhra Pradesh. Θυμάμαι, όταν για πρώτη φορά μίλησα για το θαύμα που έγινε στο χωριό Pannukula της Andhra Pradesh, ότι πολλοί θεώρησαν πως προσπάθησα να ωραιοποιήσω τον τομέα της γεωργίας, ενώ διαρκώς μου υποβαλλόταν το ερώτημα πώς η καλλιέργεια μπορεί να γίνει χωρίς τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων.
Η Pannukula έσκαψε ένα μοναχικό αυλάκι, αλλά τελικά χάραξε ένα νέο δρόμο. Στα επόμενα τέσσερα χρόνια, περισσότεροι από 318.000 αγρότες σε 21 από τις 23 περιοχές της Andhra Pradesh θα έχουν απομακρυνθεί από τα συστήματα καλλιέργειας με παρατεταμένη χρήση χημικών και θα ακολουθούν μια γεωργία αειφόρο, οικονομικά βιώσιμη και οικολογικά φιλική. Μια σιωπηλή επανάσταση πρόκειται να γεννηθεί. Στην περιοχή Kharif το 2009 (την εποχή των μουσώνων), γύρω στα 1,4 χιλιάδες στρέμματα καλύφθηκαν με αυτό που τώρα είναι γνωστό ως Κοινότητα Διαχείρισης Αειφόρου Γεωργίας (CMSA).
Ενώ γράφω αυτά την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου του 2010 η έκταση έχει αυξηθεί σε 2 εκατομμύρια στρέμματα από 21 περιοχές. Πάνω από 0.6 εκατομμύρια στρέμματα αναπτύσσονται σε ένα σύστημα καλλιέργειας που δεν κάνει χρήση χημικών φυτοφαρμάκων και αποσύρει σταδιακά χημικές μεθόδους λίπανσης, κάτι που πραγματοποιήθηκε επίσης σε διάστημα λίγων μηνών και αποτελεί σημείο αναφοράς. Όλο αυτό έχει πραγματοποιηθεί χωρίς καμία ώθηση από τις κυβερνητικές αντιπροσωπείες και τον ιδιωτικό τομέα. Δε βλέπω κάποιο λόγο γιατί αυτό το περιβαλλοντικά ασφαλές και φιλικό προς τον αγρότη σύστημα της αειφόρου γεωργικής ανάπτυξης να μην μπορεί να καλύψει 200 εκατομμύρια στρέμματα σε όλη τη χώρα σε άλλα δέκα χρόνια ή περίπου τόσο, εάν η κυβέρνηση ασχοληθεί σοβαρά.
Κάτι που ξεκίνησε πειραματικά για την ανάπτυξη ενός αγροτικού συστήματος χωρίς τη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων τώρα απομακρύνεται σταδιακά και από τη χρήση χημικών λιπασμάτων. Χρησιμοποιεί μια ανάμειξη επιστημονικά τεκμηριωμένων τεχνολογιών, εσωτερικής γνώσης και παραδοσιακής σοφίας. Οι αγρότες αντικαθιστούν τα χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα με μικροβιακά σκευάσματα, εντατική χρήση τεχνικών κομποστοποίησης όπως κομποστοποίηση σκουληκιών, και χρησιμοποιούν οργανικά λιπάσματα καθώς και οργανικά εκχυλίσματα για τον έλεγχο των εντόμων


Η καλλιέργεια αναποφλοίωτου ρυζιού έχει αυξηθεί σημαντικά κάτω από την επιρροή της CMSA και αυτό οδήγησε στην απομάκρυνση από τη βιομηχανοποιημένη γεωργία, προσφέροντας έναν ασφαλή και σταθερό τρόπο ζωής. Οι αποδόσεις των καλλιεργειών έχουν παραμείνει οι ίδιες, οι επιθέσεις εντόμων έχουν μειωθεί δραστικά, ενώ το έδαφος επιστρέφει στα επίπεδα φυσικής λίπανσης. Καθώς η γονιμότητα του εδάφους βελτιώνεται με το πέρασμα των χρόνων, οι αποδόσεις των καλλιεργειών έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο. Σημαντικότερο όλων είναι ότι οι δαπάνες των αγροτών για προβλήματα υγείας που προέρχονται από τη χρήση φυτοφαρμάκων έχουν μειωθεί κατά 40% κατά μέσο όρο.
Υπάρχουν περισσότερα χρήματα τώρα στα χέρια των αγροτών. Το κόστος της καλλιέργειας ανά στρέμμα έχει εξίσου μειωθεί κατά 33%. Πάρτε το παράδειγμα του βαμβακιού, ένας αγρότης CMSA γλιτώνει πάνω από 12,500 ρουπίες ανά εκτάριο σε ένα χρόνο λόγω της μη εφαρμογής φυτοφαρμάκων μόνο. Παραμένοντας σταθερή η παραγωγικότητα των καλλιεργειών βαμβακιού, οι γεωργοί βλέπουν νέους ορίζοντες στη ζωή τους. Μιλάμε για ένα πιο υγιεινό και ασφαλές περιβάλλον.
Κανονικά, το 56% του κόστους της καλλιέργειας βαμβακιού οφείλεται βασικά στα φυτοφάρμακα. Και ας μην ξεχνάμε ότι, οπουδήποτε στη χώρα, το 70% των αγροτών που αυτοκτονούν σχετίζονται με την καλλιέργεια βαμβακιού.
Κανένας αγρότης δεν αυτοκτόνησε στις περιοχές όπου δεν χρησιμοποιούνται τα φυτοφάρμακα.
Περισσότερα χρήματα σε αγροτικά χέρια σημαίνει λιγότερο χρέος. Δεν έχω ξαναδεί κανένα άλλο χωριό στη χώρα, τις προηγούμενες τρεις δεκαετίες της δουλειάς μου στη γεωργία, το οποίο να ήταν σε θέση να ανακτήσει ολόκληρη την υποθηκευμένη γη του από τους δανειστές χρημάτων σε μόλις τρία χρόνια, όπως συνέβη χάρη στην υιοθέτηση του συστήματος μη χρήσης φυτοφαρμάκων. Αυτό συνέβη στο χωριό Ramachandrapuram στην περιοχή Khamam, όπου όλοι οι 75 αγρότες έχουν επιστρέψει ακόμη και τους τόκους που εκκρεμούσαν.
Μελέτες σε πέντε περιοχές δείχνουν ότι από τις 467 οικογένειες που είχαν υποθηκεύσει τη γη τους, τουλάχιστον οι 386 την έχουν ανακτήσει μέσα σε δυο χρόνια.
Αυτό είναι ένα σχέδιο πορείας για το μέλλον της γεωργίας στην Ινδία και για τον ίδιο λόγο της παγκόσμιας γεωργίας. Δεν παρέχει μόνο ένα μονοπάτι αειφόρου ανάπτυξης με ελάχιστη την παρουσία του άνθρακα αλλά μας δίνει και μεγάλες πιθανότητες να απομακρύνουμε τη φτώχεια και την πείνα. Έχει αποδειχτεί ότι η επισιτιστική ασφάλεια των νοικοκυριών έχει βελτιωθεί μετά την πτώση 40% της αγοράς τροφίμων από το εμπόριο. Οι αποδόσεις των καλλιεργειών έχουν αυξηθεί και οι αγρότες είναι σε θέση τώρα να καλλιεργούν δυο σοδειές το χρόνο. Πρόκειται για το μοντέλο «Zero Hunger», για το οποίο συνηθίζω να μιλάω και το οποίο είναι ανάγκη να υιοθετηθεί στο πλαίσιο της προτεινόμενης Εθνικής Δράσης για την Επισιτιστική Ασφάλεια (Νational Food Security Act).
Οι γυναίκες καθώς και οι Ομάδες Αυτοβοήθειας αγροτών παίζουν σημαντικό ρόλο στην Κοινότητα Διαχείρισης της Αειφόρου Ανάπτυξης (CMSA). Οι αποταμιεύσεις έχουν αυξηθεί και μια ομοσπονδία 850.675 ομάδων αυτοβοήθειας περιλαμβάνει τώρα 10 εκατομμύρια γυναίκες από φτωχά νοικοκυριά. Η ομοσπονδία αυτή κατέχει ένα σώμα 1,5 δισεκατομμυρίων αμερικανικών δολαρίων παρέχοντας μια δέσμη οικονομικών υπηρεσιών. Χωρίς αμφιβολία, η αειφόρος γεωργία χωρίς τη χρήση εξωτερικών βλαβερών πόρων μπορεί να φέρει την επανάσταση στο αγροτικό περιβάλλον, καθιστώντας την πείνα και τη φτώχεια παρελθόν.
Ο Devinder Sharma ζει στο Νέο Δελχί και είναι πολιτικός αναλυτής τροφίμων και εμπορίου. Είναι τακτικός συνεργάτης του STWR και μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο hunger55(at)gmail.com

Μετάφραση: Χρυσάνθη Καραβιτάκη

πηγή

τ' άντερα και το χαμόγελο

η εικόνα δεν είναι ούτε από το Ιράκ ούτε από το Αφγανιστάν. ειναι από το Stockport του Ηνωμένου Βασιλείου. ο Άγγλος στρατιώτης που καμαρώνει μόλις "έφαγε" τον επίδοξο ληστή του πολυκαταστήματος παιχνιδιών TOYS R US (τα παιχνίδια είμαστε εμείς). το θύμα ήθελε να ληστέψει μερικά παιχνίδια.

σήμερα στον Ριζοσπάστη υπάρχει άρθρο για εκπαίδευση Ελλήνων στρατιωτών για αντιμετώπιση διαδηλωτών. υπάρχει μάλιστα και σχετικό άρθρο στο επίσημο περιοδικό του ΓΕΣ, ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ με τίτλο: «Πιστοποίηση Λόχου Καταστολής».

δεν γνωρίζω με βεβαιότητα αν υπάρχει συνταγματικό έρεισμα για παρέμβαση στρατιωτών σε πιθανές "θερμές" εκδηλώσεις πολιτών αν και νομίζω πως δεν υπάρχει. τα ΜΑΤ είναι η αρμόδια υπηρεσία.

το μήνυμα όμως είναι: το σύστημα άρχισε να φοβάται τον πολίτη και τον θυμό του. οι κάμερες, η αστυνόμευση, οι τρομονόμοι, το κάθε λογής φακέλωμα το αποδεικνύουν. αυτές είναι αντιδράσεις του πληγωμένου δεινόσαυρου που ψυχομαχά και είναι γι'αυτό επικίνδυνος. δεν εννοώ βέβαια να καθόμαστε φοβισμένοι στα σπιτάκια μας και να μην αντιδράμε. το αντίθετο μάλιστα. όλοι στους δρόμους να νικήσουμε το θεριό!

Evilness of Power (Greek Subtitles)

Evilness of Power (Greek Subtitles) from Jonathan Shockley on Vimeo.

Ρένος Αποστολίδης: αναρχία στη συνείδηση

Renos Apostolidis: anarchy in conscience








από τις απολαυστικότερες συνεντεύξεις του αείμνηστου Ρένου

Μύθος το τεράστιο εξωτερικό χρέος

Όποιος Έλληνας παρακολουθεί υποτυπωδώς τα στοιχεία που εκδίδουν περιοδικά οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί για το εξωτερικό χρέος των διαφόρων χωρών, αισθάνεται διαρκώς οργισμένος για την αδικία που διαπράττεται από τους ξένους εναντίον της χώρας μας και του λαού μας. Εμάς χαρακτηρίζουν διαρκώς «τεμπέληδες», που δήθεν ζούμε με δανεικά από το εξωτερικό εις βάρος των υπόλοιπων Ευρωπαίων και κυρίως των Γερμανών, όπως ο χυδαίος Τύπος τους διατείνεται με κάθε ευκαιρία.

Πόσα χρωστάει δηλαδή σε ξένους, όχι σε Έλληνες, το ελληνικό δημόσιο, οι ελληνικές τράπεζες, οι ελληνικές επιχειρήσεις και τα ελληνικά νοικοκυριά – και φυσικά το ίδιο για κάθε χώρα. Πόσα χρωστούν κράτος και ιδιώτες κάθε χώρας σε ξένους. Τα στοιχεία που θα παραθέσουμε προέρχονται από το ΔΝΤ και δημοσιεύθηκαν στη χθεσινή «Ελ Παΐς», γνωστή ισπανική εφημερίδα. Εντελώς διαφορετική κατάσταση όμως αποκαλύπτουν τα στοιχεία π.χ. του ΔΝΤ για το συνολικό εξωτερικό χρέος των χωρών.
Πραγματικό σοκ προκαλούν οι πίνακες, καθώς σε όσες χώρες έχει ήδη μειωθεί ο ρόλος του κράτους έχει μειωθεί φυσικά και το δημόσιο χρέος προς το εξωτερικό, κατά κανόνα όμως έχει εκτοξευθεί το ιδιωτικό χρέος προς τους ξένους! Και φυσικά μια χώρα είναι χρεωμένη όχι μόνο αν χρωστάει το κράτος και δη σε ξένους, αλλά και όταν χρωστούν σε ξένους οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις της και οι πολίτες της.

Πρώτο σοκ: πρωταθλητής του εξωτερικού χρέους είναι ο πιο καλός ο μαθητής του ΔΝΤ και της ΕΕ – η Ιρλανδία! Χρωστάει κυριολεκτικά τα μαλλιοκέφαλά της στους ξένους: το 1.052% του ΑΕΠ της!!! Όχι, δεν πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους. Το εξωτερικό χρέος της Ιρλανδίας, δημόσιο και ιδιωτικό, ανέρχεται στο 1.052% του ΑΕΠ της. Οι Ιρλανδοί χρωστούν στους ξένους πάνω από δέκα φορές το ΑΕΠ της χώρας τους, αλλά τα φερέφωνα του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου μόνο επαίνους έχουν για την Ιρλανδία. Προφανώς επειδή ο λαός της έσκυψε αμέσως το κεφάλι στους ξένους δυνάστες – δανειστές.

Πόσα χρωστάει η Ελλάδα στο εξωτερικό; Μόλις 163% του ΑΕΠ μας – έξι φορές λιγότερο από την Ιρλανδία. Γιατί όμως λέμε «μόλις» 163% του ΑΕΠ μας; Το 163% δεν είναι ένα τεράστιο νούμερο; Σίγουρα είναι μεγάλο αυτοτελώς, αλλά για να το χαρακτηρίσουμε ή όχι «τεράστιο», πρέπει να το εξετάσουμε και συγκριτικά.
Αν είναι «τεράστιο» το 163% της Ελλάδας, τότε πώς θα χαρακτηρίζαμε το 431% της Βρετανίας; Ναι, όσο και αν φαίνεται απίστευτο, η κάποτε παντοκράτειρα Βρετανία χρωστάει σε ξένους το 431% του ΑΕΠ της! Αυτοί οι αλητήριοι «γιάπηδες» και «γκόλντεν μπόις» του Σίτι του Λονδίνου, που χαρακτηρίζουν δήθεν με ευφυολόγημα «γουρούνια (PIGS)» τις τέσσερις χώρες της Μεσογείου (Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία) πώς χαρακτηρίζουν τη δική τους χώρα που χρωστάει σε όλη την υφήλιο;
Χρησιμοποιήσαμε τη λέξη «μόλις» για το 163% του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας, γιατί το εξωτερικό χρέος μιας κραταιάς οικονομίας όπως της Ολλανδίας ανέρχεται στο 310,5% του ΑΕΠ της! Αλλά και του γειτονικού της Βελγίου ανέρχεται στο 275,6% του ΑΕΠ του.

Είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό μάλιστα να διαπιστώνει κανείς -κατάπληκτος, ομολογουμένως- ότι το εξωτερικό χρέος ακόμη και της ζάπλουτης Ελβετίας λόγω των αδιάκοπων χρηματοοικονομικών παιχνιδιών των πανίσχυρων τραπεζών της, ανέρχεται στο απίστευτο 276,5% του ΑΕΠ της! Έχει τέτοιο ποσοστό εξωτερικού χρέους η Ελβετία και μας πειράζει το 231% της Πορτογαλίας, το 167,5% της Ισπανίας ή το 123% της Ιταλίας; Είμαστε σοβαροί;

Ακόμη και η… Δανία (!) έχει μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος από την Ελλάδα (197% του ΑΕΠ) όπως και η Γαλλία (190,6%) και πάει λέγοντας…Το τελειωτικό χτύπημα όμως σε αυτήν την αισχρή επίθεση κατά της Ελλάδας το δίνει το γεγονός ότι ίδιο εξωτερικό χρέος με τη χώρα μας έχει και η ίδια η… Γερμανία – 163% εμείς και 161% του ΑΕΠ τους αυτοί! Τελεία και παύλα.

Υποκρισία: Μύθοι περί των αγορών
Σκοπιμότητες και μόνο υπηρετεί η στάση των αγορών μη διστάζοντας να αντιμετωπίζουν τα ίδια στοιχεία με αντιδιαμετρικό τρόπο, αν αυτό υπηρετεί τα συμφέροντά τους. Αυτό επισημαίνει η «Ελ Παΐς» οργισμένη:
«Έτος 2007. Η Ισπανία είναι μια ευημερούσα δύναμη, η επενδυτική δυνατότητα της οποίας πείθει τις αγορές μέχρι του σημείου να προσελκύσει ξένο κεφάλαιο της τάξης σχεδόν του 160% του ΑΕΠ.
Έτος 2010. Η Ισπανία είναι μια χώρα με πήλινα πόδια που χρωστάει στο εξωτερικό περισσότερο από 170% του ΑΕΠ της, πράγμα που γεννά αμφιβολίες έγκαιρης επιστροφής του. Σε λιγότερο από τρία χρόνια, ο παραμορφωτικός φακός των αγορών διαβάζει με πλήρως αντίθετο τρόπο δύο πολύ όμοια νούμερα»!
[Γιώργος Δελαστίκ, Έθνος]
την Πέμπτη

Απάντηση

αργοπεθαίνει......

αργοπεθαίνει, όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιοςδεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

αργοπεθαίνει, όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

αργοπεθαίνει, όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

αργοπεθαίνει, όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

αργοπεθαίνει, όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

αργοπεθαίνει, όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.

αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Pablo Neruda